نتائج تلاش

اے گل خود رو, سروِ سمن بو, نرگسِ جادو, زلفِ معنبر از تو بہ نالش بلبل و قمری, وز تو بنازش آہو و عنبر لمعہء رویت, شمع بویت, حلقہء مویت, چشم نکویت ماہِ دل آرا, عنبر سارا, نقش چلیپا, گردش ساغر از لبِ لعلت, وز رخِ خوبت, لعل بدخشان, مہر درخشان خون شفق شد, عرب عرق شد, در دلِ خارا, بر رخ خاور ہم ز تو...

آفرین بر شما بر اشتراکِ این مقالہء بسیار خوبی...

کیا یہ غالب دہلویؒ کا شعر ہے؟ زنهار ازان قوم نباشی که فریبند حق را به سجودی و نبی را به درودی

فارسی میں فعل "کرده است" فعلِ ماضیِ قریب ہے، جو کہ اس بات کا اشارہ دیتا ہے کہ وہ کام حالا ہوا ہے۔فعل "می کرده است" کون سا فعل ہے اور یہ کس زمانہ کی طرف اشارہ کرتا ہے؟ یہ فعل میں نے تاحال کلاسیکی فارسی میں مستعمل نہیں دیکھا۔

بسیار خوب۔ ہوسکے تو اس بند کی تقطیع بھی کردیں۔

سرخ جملے کے ترجمے میں اشتباہ ہے۔ذرا حل کردیں:۔ ما داستان کربلا را از روز تاسوعا می دانیم و عصر عاشورا ختمش می کنیم , بعد دیگر نمی دانیم چه شد ! همین طور هستیم تا اربعین ( آنجا شله ای می دهیم و بعد قضیه دیگر بایگانی ست ! ) و بعد سال دیگر باز همین طور و سال دیگر و سال دیگر باز همین طور . داستان...

اس مصرعے پر تجدیدِ نظر کرلیں۔معنیٰ واضح نہیں ہورہا۔

تو تنها می توانی آخرین درمانِ من باشی و بی شک دیگران بیهوده می جویند تسکینم (محمد علی بهمنی) تو میرا تنہاآخری درمان بن سکتا ہے اور بےشک باقی لوگ بےفائدہ میری (وجہء) تسکین تلاش کررہے ہیں۔

زی کا کیا مطلب ہے؟

بیار جام اناالحق شراب منصوری در این زمان که چو منصور زیر دار توام (مولانا رومی) اس وقت میں جب کہ میں منصور بن حلاج کی مانند تیرے دار (پھانسی کا پھندا) کے نیچے ہوں ، اناالحق کا جام اور شرابِ منصوری لا!

ظلم است رخت ديدن و وصلِ تو نديدن سرگشته چنان باد و به گَردَت نرسيدن ظلم است به بستانِ رُخت سير نمودن يك گل ز وفا از سرِ شاخِ تو نچيدن ظلم است لبت ديدن و بوسى نگرفتن از آبِ بقا عمرِ ابد نا طلبيدن ظلم است به يادِ تو شب و روز نشستن وانگه ز دهانت سخنِ سرد شنيدن ظلم است تو اى صبحِ اميدِ همه...

انتخابِ زیبا و جالب است۔آفرین بر شما

آفرین بر شما برادرم حسان خان۔مقالهِ بسیار خوبی ست

اردو محفل پر فارسی خوانی کی بنیاد رکھنے والے محمد وارث اور فارسی کو پایہء کمال تک پہنچانے والے حسان خان پر بےپایاں سلام!

ز حد بگذشت مشتاقی و صبر اندر غمت یارا به وصلِ خود دوایی کن دلِ دیوانهٔ ما را علاجِ دردِ مشتاقان طبیبِ عام نشناسد مگر لیلی کند درمان غمِ مجنونِ شیدا را گرت پروایِ غمگینان نخواهد بود و مسکینان نبایستی نمود اول به ما آن رویِ زیبا را چو بنمودی و بربودی ثبات از عقل و صبر از دل بباید چاره‌ای...

خیز تا خاطر بدان ترکِ سمرقندی دهیم کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی (حافظ شیرازی) اُٹھ تاکہ ہم اس تُرکِ سمرقندی کو دل دیدیں جس کی نسیم سے جوئے مولیاں کی خوشبو آرہی ہے۔ یہ رودکی کے درجِ ذیل مشہور شعر پر تضمین ہے: بوی جوی مولیان آید همی یادِ یارِ مهربان آید همی

بدم گفتی و خرسندم عفاک الله نکو گفتی سگم خواندی و خشنودم جزاک الله کرم کردی (سعدی شیرازی) تو نے مجھے برا کہا اور میں خوش ہوں۔ خدا تجھے بخشے، تو نے نیک بات کہی۔تو نے مجھے سگ پکارا اور میں خوش ہوں۔جزاک اللہ تو نے کرم کیا۔ بدم گفتی و خرسندم،عفاک اللہ نکو گفتی جوابِ تلخ می زیبد لبِ لعلِ شکرخا را...

امروز ما مهمان تو مست رخ خندان تو چون نام رویت می‌برم دل می‌رود والله ز جا (مولانا رومی) آج ہم تیرے مہمان ہیں، تیرے رخِ خنداں سے مست ہیں۔جب میں تیرے چہرے کا نام لیتا ہوں تو واللہ دل جگہ سے ہٹ جاتا ہے۔

انتخابِ زیبا۔ آفرین بر شما برادرم۔ عکس های زیبا ست

ضیاء صاحب! ایک ہی غزل کے اشعار کو اگر آپ اسی فارسی شاعری کا ٹیگ دے کر اسی شاعری کی لڑی میں ان تمام اشعار کو یکجا کریں تو میرے خیال میں وہ زیادہ مناسب رہے گا۔:)