کافی شاہ حسین

ربا میرے حال دا محرم تُوں! اندر تُوں ہیں، باھر تُوں ہیں ،رُوم رُوم وِچ تُوں تُوں ہیں تانا، تُوں ہیں بانا،سبھ کجھ میرا تُوں کہے حسین فقیر نماناں،میں ناہیں، سب تُوں گھم چرخڑیا! تیری کتن والی جیوے' نلیاں وٹن والی جیوے بُڈھا ہویوں شاہ حسینا' دندیں جھیراں پیاں اُٹھ سویرے ڈھونڈن لگوں، سنجھ دیاں...

کافی شاہ حسین متراں دی مجمانی کارن دل دا لو ہوچھانی دا کڈ کلیجہ کیتا بیرے' سو بھی ہیں نالائق تیرے ہور توفیق نہیں کجھ میرے' اِک کٹورا پانی دا سیج ستی نینیں نیند نہ آوے' ظالم برہوں آن ستاوے لِکھاں کتاب' بھیجا در تیرے' دل دا حرف پچھانی دا راتیں درد دیہیں در ماتی' ہن نیناں دی لائی آکاتی کدی تے...

رہئیے وو ! نال سجن دے رہئیے وو لکھ لکھ بدیاں، تے سو تانے،سبھو سر تے سہیے وو توڑے سرونجے دھڑ نالوں، تاں بھی حال نہ کہیئے وو سخن جیہناں دا ہووے دارو' حال اُتھائیں کہیئے وو چندن رُکھ لگا وچ ویہڑے' زور دھگانے کھہیئے وو کہے حُسین فقیر سائیں دا، جیوندیاں مَر رہیئے وو اوکھے لفظاں دے معنے تانے: مہنے...