اَمیر خُسرو

خبرم رسید امشب کہ نگار خواہی آمد سر من فدای راہی کہ سوار خواہی آمد بہ لبم رسیده جانم، تو بیا کہ زنده مانم پس از آن کہ من نمانم، بہ چہ کار خواہی آمد غم و قصہ فراقت بکشد چنان کہ دانم اگرم چو بخت روزی بہ کنار خواہی آمد منم و دلی و آہی ره تو درون این دل مرو ایمن اندر این ره کہ فگار خواہی آمد...