احسان خواجہ امیری

مِثلِ ہِیچکَس ہمہ دنیا بخواد و تو بگی نہ نخواد و تو بگی آره... تمومہ ہمین کہ اول و آخر تو ہستی بہ محتاج تو محتاجی حرومہ تو ہمیشہ ہستی اما این منم کہ از تو دورم من کہ بی خورشید چشمات مثل ماهِ سوت و کورم نمیخوام وقتی تو ہستی آدمہ آدمکا شم چرا عادتم تو باشی؟ میخوام عاشق ِ تو باشم تازه فہمیدم...

سَلامِ آخِر سلام ای غروب غریبانہ دل سلام ای طلوع سحرگاه رفتن سلام ای غم لحظہ‌ہای جدایی خداحافظ ای شعر شب‌ہای روشن خداحافظ ای شعر شب‌ہای روشن خداحافظ ای قصہ عاشقانہ خداحافظ ای آبی روشن عشق خداحافظ ای عطر شعر شبانہ خداحافظ ای ہمنشین ہمیشہ خداحافظ ای داغ بر دل نشستہ تو تنہا نمی‌مانی ای مانده...