بابا نجمی

جس دھرتی 'تے رجواں ٹکر کھاندے نئیں مزدور اس دھرتی دے حاکم کتے، اس دے حاکم سور میرے وانگوں چار دہاڑے بھٹھی کول کھلو، ملاں پھیر وکھاویں مینوں اپنے منہ دا نور اٹّ-کھڑکا نال گوانڈھی، دیکھو آگوُ ولّ، اوہدے نال یارانہ، جہڑا ستّ سمندر دور پل پل چوڑا ہندا جاوے، لوڑاں دا دریا، ہولی ہولی ڈبدا جاوے،...

اک دیہاڑے انکھاں والا اک مزدور سڑک کنارے وانگ کبوتر اکھاں میٹی تیلے دے نال ماں دھرتی دا سینہ پھولے خورے کنک دادا نہ لبھے رمبا کہئی تے چھینی ہتھوڑا گینتی اپنے اگے دھر کے چوری اکھیں ویکھ کے اپنے آل دوالے کر کے موہنہ اسماناں ولے ہولی ہولی بھیڑے بھیڑے اکھر بولے اچی اچی اچیا ربا، سچیا ربا، چنگیا ربا...

حُور سرمایہ دار دی بیوی: میرے نالوں وال وی تیرے لمّے نیں میرے نالوں رنگ وی تیرا چٹّا اے میرے نالوں اکھ وی تیری چنگی اے میرے نالوں نک وی تیرا تکھّا اے پر مٹیارے دس نی مینوں! سر تے پاٹی چدّر کیوں؟ ریشم ورگے جُثّے اُتّے کھدّر کیوں؟ تیرے سر تے جوڑا کیوں نئیں؟ ہتھیں رنگلا چُوڑا کیوں نئیں؟ کوکا کتھے...

قطعہ دین دی خاطر جگ تے اینی کیتی کار حُسین اللہ دی سونہہ لنگھ گیا اے حدّوں پار حُسین اج تک کفر دے ہڈّاں وچّوں اُٹھدی پئی اے پیڑ خورے کیہڑے نال طریقے ماری مار حُسین (بابا نجمی - اکھراں وچ سمندر)

اوہدے نال جدوں دی یاری ہو گئی اے میری دشمن چاری دیواری ہو گئی اے میلے وچ وی جی نیں کردا ہسّن نُوں جندڑی ایہو جیہی دکھیاری ہو گئی اے ماپیاں کولوں پُتّر لین حساب پئے دنیا کنّی کاروباری ہو گئی اے ردّی وچوں، وارث، رومی، لبھّا، میر کسراں منّاں دنیا قاری ہو گئی اے میرے وچ کمی نیں بابا اوہناں نُوں...

اکھّراں‌ وچ سمندر رکھّاں، سوچاں وچ جہان سجدے کرن فرشتے مینوں، میرا ناں انسان مینوں کِنج ہلا سکدے نیں، جھکّھڑ تے طوفان کھڑا واں، سَت زمیناں ڈھا کے، چُک کے سَت اَسمان جھوٹھا کیہڑا، سچّا کہیڑا، کِسراں کراں پچھان کھاندے پئے نیں قسماں سارے سر تے رکھ قرآن گڈ جیہا ایہہ جُثّا میرا بن جاندا اے پُھل...

اکھّراں وچ سمندر رکھّاں، میں اقبال پنجابی دا جھکّڑاں دے وچ رکھ دِتّا اے دِیوا بال پنجابی دا دُھوڑاں نال کدے نہیں مرنا، شیشے دے لشکارے نے جِنّی مرضی تِکھّی بولے اردو، بال پنجابی دا لوکی منگ منگا کے اپنا بوہل بنا کے بہہ گئے نیں اساں تے مٹّی کر دِتّا اے سونا گال پنجابی دا جیہڑے آکھن وچ پنجابی،...