میں کنڈیالی تھور وے سجنا
اگی وچ اجاڑاں
جاں اڈدی بدلوٹی کوئی
ورھ گئی وچ پہاڑاں
جاں اوہ دیوا جیہڑا بلدا
پیراں دی دیہری 'تے
جاں کوئی کوئل کنٹھ جدھے دیاں
سوتیاں جاون ناڑاں
جاں چمبے دی ڈالی کوئی
جو بالن بن جائے
جاں مروئے دا پھل بسنتی
جو ٹھنگ جان گٹاراں
جاں کوئی بوٹ کہ جس دے حالے
نین نہیں سن کھلھے...
