پنجابی، پنجابی نظم

چھاواں دی بے قدری کیتی دُھپ نال یاری لا کے جُسنے وچ تندوراں سُٹے، پپل بوہڑ ونجا کے پینڈے سارے کھوٹے کیتے، تھاں تھاں دُھوڑ اڈائی کیہ لبھیا جے لبھیا وی کجھ اپنا آپ گنوا کے ساجھ سویلے اُٹھن والے ٹُر گئے ایس جہانوں چڑیاں، تتر، بانگی ککڑ تھک گئے رولہ پا کے نوّیاں گلاں، نوّے تماشے، نوّیاں نوّیاں...