پنجابی رباعیات

دھرتی بلدی ، حسرت دے ہتھ ملدی اک رحمت دی کنی پوے تے پھلدی رب ولوں جد پوے تجلی دل تے کوئی گل فر نعت دے اندر چلدی - بوصیری دی طرز جے کر ہتھ آوے تاں ہر مصرع قرب حضوری پاوے انج اے نسبت نال ثنا دے ساڈی ہک ڈبدا بیڑا بنے لگ جاوے - ہر اک رشتے دا پیار اپنی تھاں اے پیار اس دا بس جسدا محمد ناں اے سچ پچھو...