پروفیسر موہن سنگھ دیوانہ

ماں ورگا گَھݨ چھاواں بُوٹا مینوں نظر نہ آئے پروفیسر موہن سنگھ دیوانہ

"ربّ" ربّ اک گنجھل دار بجھارت ربّ اک گورکھ دھندا کھولن لگیاں پیچ ایس دے کافر ہو جائے بندہ کافر ہونو ڈر کے جیویں کھوجوں مول نہ کھنجھی لائیلگّ مومن دے کولوں کھوجی کافر چنگا تیری کھوج وچ عقل دے کھنبھ جھڑ گئے تیری بھال وچ تھوتھا خیال ہویا لکھاں انگلاں گنجھلاں کھولھ تھکیاں تیری زلف دا سدھا نہ...

(کوی) تک تک تینوں بھین میریئے، نین ہرانے میرے توں تاں پری حسن دی جاپیں کتھے شاہ پر تیرے ؟ کیوں توں لاہ سنگچوراں تائیں، چندن کیتا خالی ؟ اکو واری ساری سنبل پٹّ نہ سٹدے مالی بھنّ سٹدا میں ہتھ اوس دے ہتھ جے پیندا میرا جس ظالم تے پاپی بندے، سرو چھانگیا تیرا ویلاں باجھ نہ سوہن سپھیدے، جالاں باجھ...

اج میں تکیا اکھاں نال، وچ گودڑی لکیا لال ۔ سر دے اتے پھٹا پرولا، ٹھبی جتی گنڈھیا جھولا ۔ چھجے کپڑے ہوئے لنگارے، وچوں پنڈا لشکاں مارے ۔ حسن نہ جاوے رکھیا تاڑ، نکل آؤندا کپڑے پاڑ ! نہیں ایہہ انگر، نہیں لنگارے ایہہ تاں پھٹّ نصیباں مارے ۔ یا پھر لٹن مارن ڈاکے، وڑی غریبی سنھاں لا کے ۔ حسن اوس دا میں...