غزل
پہلی گل کہ ساری غلطی میری نئیں
جے کر میری وی اے، کی میں تیری نئیں؟
او کہندا اے پیار تے جنگ وچ جائز اے سب
میں کہنی آں اوں ہوں، ہیرا پھیری نئیں
کِسراں ڈر دا گُھن کھا جاندا اے نیندر نوں
توں کی جانیں، تیرے گھر جو بیری نئیں
میری من تے اپنے اپنے راہ پئیے
کی کہناں ایں، جنی ہوئی بتھیری نئیں؟...