محمد اظہر نذیر
محفلین
آکھیں جنوب ڈھولنڑا، جاویں شمال توں
کدرے گواچ جاویں نا، خود نوں سنبھال توں
لوکی نے راہواں ویکھدے، لاوے انہاں دا مُل
ہتھ وچ ہوؤے جے تیرے، تے سکہ اُچھال توں
سودے اے نفرتاں دے مکاویں سکت نئیں
اس زہر نوں سنبھال کے رکھ، روگ پال توں
ہستی جلا کے راکھ توں پیدا وقار کر
بھانبڑ نظر نہ آوے، تے سینے چ بال توں
بس یار نے ہے نچ کے مناونڑ نوں آکھیا
والاں نوں نوچ نوچ کے پا لے دھمال توں
اظہر ہے شاعری دا تری حسن لاجواب
رب دا کرم ترے تے ہے، اظہر کمال توں