سید شہزاد ناصر
محفلین
این-عشقَ ماہی دے لائیاں اگیں،لگیاں کون بجھاوے ہو ۔
میں کی جانا ذات عشقَ دی،جو در در جا جھکاوے ہو ۔
نہ خود سوویں نہ سوون دیوے،ستیاں آن جگاوے ہو ۔
میں قربان تنھاں دے باہو،جہڑا وچھڑے یار ملاوے ہو ۔
---------------------------
دل تے دفتر وحدت والا،دائم کریں مطالعہ ہو ۔
ساری عمرہ پڑھدیاں گزری،جھلاں دے وچ جالیا ہو ۔
اکو اسم اﷲ دا رکھیں،ایہو سبق کمالیا ہو ۔
دوویں جہان غلام تنھاں دے باہو،جیں دل اﷲ سمبھالیا ہو ۔
------------------------
نہ میں سِیر نہ پا چھٹاکی نہ پوری سرسائی ہُو۔
نہ میں تولہ نہ میں ماشہ ہونڑ گل رتییاں تے آئی ہُو۔
رتی ہواں ونج رتییاں تُلاں او وی پوری نہ ہی ہُو۔
وزن تول پورا ونج ہوسی باہو جدا ہوسی فضل الٰہی ہُو۔
-----------------------------------
ایہہ تن میرا چشمہ ہووے تے میں مرشد ویکھ نہ رجاں ہُو.
لوں لوں دے مڈ لکھ لکھ چشماں اک کھولاں اک کجاں ہُو.
اتنیاں ڈٹھیاں صبر نہ ہووے ہور کتے ول بھجاں ہُو.
مرشد دا دیدار ہے باہو مینوں لکھ کروڑاں حجاں ہُو.
-------------------------------------
چڑھ چناں تے کر رشنائیاں تیرا ذکر کریندے تارے ہُو۔
گلیاں دے وچ پھرن نمانڑے لعلاں دے ونجارے ہُو۔
شالا مسافر کوئی نہ تھیوے ککھ جنہاں تھیں بھارے ہُو۔
تاڑی مار اڈاؤ نہ باہو اِساں آپے اُڈن ہارے ہُو۔
میں کی جانا ذات عشقَ دی،جو در در جا جھکاوے ہو ۔
نہ خود سوویں نہ سوون دیوے،ستیاں آن جگاوے ہو ۔
میں قربان تنھاں دے باہو،جہڑا وچھڑے یار ملاوے ہو ۔
---------------------------
دل تے دفتر وحدت والا،دائم کریں مطالعہ ہو ۔
ساری عمرہ پڑھدیاں گزری،جھلاں دے وچ جالیا ہو ۔
اکو اسم اﷲ دا رکھیں،ایہو سبق کمالیا ہو ۔
دوویں جہان غلام تنھاں دے باہو،جیں دل اﷲ سمبھالیا ہو ۔
------------------------
نہ میں سِیر نہ پا چھٹاکی نہ پوری سرسائی ہُو۔
نہ میں تولہ نہ میں ماشہ ہونڑ گل رتییاں تے آئی ہُو۔
رتی ہواں ونج رتییاں تُلاں او وی پوری نہ ہی ہُو۔
وزن تول پورا ونج ہوسی باہو جدا ہوسی فضل الٰہی ہُو۔
-----------------------------------
ایہہ تن میرا چشمہ ہووے تے میں مرشد ویکھ نہ رجاں ہُو.
لوں لوں دے مڈ لکھ لکھ چشماں اک کھولاں اک کجاں ہُو.
اتنیاں ڈٹھیاں صبر نہ ہووے ہور کتے ول بھجاں ہُو.
مرشد دا دیدار ہے باہو مینوں لکھ کروڑاں حجاں ہُو.
-------------------------------------
چڑھ چناں تے کر رشنائیاں تیرا ذکر کریندے تارے ہُو۔
گلیاں دے وچ پھرن نمانڑے لعلاں دے ونجارے ہُو۔
شالا مسافر کوئی نہ تھیوے ککھ جنہاں تھیں بھارے ہُو۔
تاڑی مار اڈاؤ نہ باہو اِساں آپے اُڈن ہارے ہُو۔
