قرض
(شو کمار بٹالوی ، کتاب آٹے دیاں چڑیاں)
اج دن چڑھیا تیرے رنگ ورگا
تیرے چمن پچھلی سنگ ورگا
ہے کرناں دے وچ نشہ جہیا
ہے کرناں دے وچ نشہ جہیا
کسے چھنبے سپ دے ڈنگ ورگا
اج دن چڑھیا تیرے رنگ ورگا
میں چاہنداں اج دا گورا دن
تاریخ میرے ناں کردیوے
ایہ دن تیرے اج رنگ ورگا
مینوں امر جہاں وچ کردےوے
میری موت دا جرم قبول کردے
میرا قرض تلی تے دھر دیوے
اس دھپ دے پیلے کاغذ تے
دو حرف رسیدی کردیو
میرا ہر دیہوں دے سر قرض ہے
میں ہر دیہوں توں کجھ کجھ لینا ہے
جے ضرباں دیواں وہیاں نوں
تاں لیکھاں ودھدا جانا ہے
میرے تن دی کلی کرن لئی
تیرا سورج گہنے پینا ہے
تے چلھے اگ نہ بلنی ہے
تیرے گھڑے نہ پانی رہنا ہے
ایہ دن اج تیرے رنگ ورگا
مڑون دیویں مرجانا ہے
میں چاہنداں اج دا گورا دن
ان آئی موت نہ مرجاوے
میں چاہنداں اس دے چانن توں
ہر رات کلہنی ڈر جاوے
میں چاہنداں کسے تجوری دا
سپ بن کے مینوں لڑ جاوے
جوقرض میرا ہے سمیاں سر
اوہ بے شک سارا مرجاوے
پر دن تیرے اج رنگ ورگا
تاریخ میرے ناں کرجاوے
اس دھپ دے پیلے کاغذ تے
دو حرف رسیدی کر جاوے