اختر کاشمیری

[یوسف سلطان]

جہڑے بندے دے ول جھاکاں، لگے کھویا کھویا ۔
جہڑا منہ بکل 'چوں کڈھے، جاپے رویا رویا ۔

خورے کہڑا خوف ہے تاری ؟ سہمیں سہمیں بندے،
اس بستی دا اک اک بوہا، دسے ڈھویا ڈھویا ۔

انجھ لگدا ہے جیوں دھرتی 'تے، پتھر برسے ہوون،
پدھر تھاواں کتے نہ لبھن، جاپے ٹویا ٹویا ۔

اپنے موڈھیاں اتے بندہ، اپنی لاش دھریکے،
انج تے ٹردا پھردا لگے، پر ہے مویا مویا ۔

کتھوں تیک کروگے کھوٹے، ونج وپاری لوکو،
کفن نویں دے ملّ جو دتا، لگے دھویا دھویا ۔

رسماں دے اس نگر دے اندر، 'اختر' اپنی پونجی،
لٹی گئی اک پل دے اندر، جوڑی پھویا پھویا ۔
اختر کاشمیری