فرحان محمد خان
محفلین
اساں بسم اللہ نوں پڑھ کے اج کیتی شروع کتاب
وچ موراں دے پر رکھے اساں لائے عطر گلاب
وچ اکھاں غوطہ ماریا تے پکڑی زُلف دی لج
اساں موتی کڈھیا میم دا ، اساں کیتا کم شتاب
اساں ورقے تُھلے خیال دے تے کاف اچ ویکھیا نُون
اساں مستی لئی الست دی اساں پیتی رَج شراب
اساں نیتاں بنیاں پکیاں ، اساں یاریاں لائیاں سچیاں
اساں بھلے ساں جد سمجھیا دل کیتا کم خراب
بن ویکھیا اوس نوں منیا ، اساں کاسا آپے بھنیا
جَد ڈوری دتی یارنوں ساڈے مُکے سب عذاب
اساں دعوت کیتی یار دی ، نالے اک دی نالے چار دی
دل سیخاں دے وچ ٹنگیا اساں کیتا پیش کباب
اساں رو رو راتاں کٹیاں ، اساں چنگیاں کھٹیاں
جَد آیا ماہی سامنے سانوں ویکھن دی نئیں تاب
اساں لکھے خط پیار دے اساں جنگل واجاں مار دے
اساں آپے جا کے پُچھیا ، ساڈا آسی کد جواب
جد الف ، لام ملایا ، او اللہ بن کے آیا
وچ میم مروڑی جوڑ کے ساڈا بنیا کم جناب
اساں پڑھیا اے والناس نوں ، اساں چھڈیا عام تے خاص نوں
جد نقطہ ویکھیا ب دا اساں کیتی بند کتاب
اساں پڑھنے توں چت چایا ، سانوں سوہنا نظریں آیا
جد واصفؔ راتاں جاگیاں دن بن دے جاون خواب
وچ موراں دے پر رکھے اساں لائے عطر گلاب
وچ اکھاں غوطہ ماریا تے پکڑی زُلف دی لج
اساں موتی کڈھیا میم دا ، اساں کیتا کم شتاب
اساں ورقے تُھلے خیال دے تے کاف اچ ویکھیا نُون
اساں مستی لئی الست دی اساں پیتی رَج شراب
اساں نیتاں بنیاں پکیاں ، اساں یاریاں لائیاں سچیاں
اساں بھلے ساں جد سمجھیا دل کیتا کم خراب
بن ویکھیا اوس نوں منیا ، اساں کاسا آپے بھنیا
جَد ڈوری دتی یارنوں ساڈے مُکے سب عذاب
اساں دعوت کیتی یار دی ، نالے اک دی نالے چار دی
دل سیخاں دے وچ ٹنگیا اساں کیتا پیش کباب
اساں رو رو راتاں کٹیاں ، اساں چنگیاں کھٹیاں
جَد آیا ماہی سامنے سانوں ویکھن دی نئیں تاب
اساں لکھے خط پیار دے اساں جنگل واجاں مار دے
اساں آپے جا کے پُچھیا ، ساڈا آسی کد جواب
جد الف ، لام ملایا ، او اللہ بن کے آیا
وچ میم مروڑی جوڑ کے ساڈا بنیا کم جناب
اساں پڑھیا اے والناس نوں ، اساں چھڈیا عام تے خاص نوں
جد نقطہ ویکھیا ب دا اساں کیتی بند کتاب
اساں پڑھنے توں چت چایا ، سانوں سوہنا نظریں آیا
جد واصفؔ راتاں جاگیاں دن بن دے جاون خواب
واصف علی واصفؔ