او گلاں نہ رئیاں ، او باتاں نہ رئیاں


او میلے او چِھنجاں او کوڈی وی پانی
اودِیسی خوراکاں تےاَتھری جوانی
تے بانہواں نوں پَھڑناں تےطاقت ازمانی
او مکھن تے روٹی تے او شَکر دا پانی
او آٹے نہ رے او پراتاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

مُونجی دی فَصل وَڈنی تے پَھنڈنی
کہواڑی تے رَمبی وی گھر بہہ کے چَھنڈنی
تے بُڈھرا او بابا تے بَن کے مُنڈاسہ
تے پھیرے سَواگہ کواسہ کواسہ
او پٹھیاں چہ طاقت خوراکاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

نہ پُوڈَر نہ سُرخی نہ لالی نوں لانا
تے کالے جئے بُرخے چہ وُوھٹی نے جانا
وَچھوڑا نہ سَیندی تے ڈھاواں پئی مارے
تے پِنڈ والے لوکی وی رُوون پے سارے
او لوکی او بَندے او جاچاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

نہ گاجر داحلوہ نہ فِرنی پکانی
تے جَنج نوں جلیبیاں تے چاء ای پلانی
تے چاء وِچ ہونا او شَکر دا مِٹھا
تے وُوھٹی سی لَمی تے لاڑا سی گِھٹا
او ڈولی او تَنبُو او کَناتاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

تے پِنڈ دے سُکولاں دا ہونا اے رَولا
نہ بوہا نہ چھنا نہ کوئی ہونا کَولا
تے پِیپَل دے بُوٹے دے تَھلے ای پَڑھنا
تے چھاویں وی بہناں تے دُھپے وی سَڑنا
تے پورے سُکول اِچ اِک ہونا ٹِیچَر
نہ چُونکی نہ دَریاں نہ ہونا فَرنیچر
او پَھٹیاں او قَلماں او دَواتاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

تے چَھپڑاں اِچ نہانا تے چُوپنے گَنّے
او پِنڈ دیاں بُوہڑاں او لُسّی دے چَھنّے
او مَایاں نہ رَئیاں او کَاتاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

تے شادی کرانی تے پُرانا سی وِیلا
تے پِنڈ وِچ لَگنا جیوٰیں کوٰئی مِیلا
تے ہَفتہ پَرونے وی پہلاں اِی آنے
سَیانے سی کَٹ تے بَوہتے سی یانے
پَرالی تے کھانی وَلیمے دی رُوٹی
تے بَوہتا سی شُورا تے اِک اِک بوُٹی
او لاڑے نہ رئیے او باراتاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

تے نہ بَلیڈ پریشر نہ گھِٹیاں اِچ پِیڑاں
او دِیسی دَوائیاں تے مَربّے ہریڑاں
او کُھواں دے پانی او بَرساتاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

تے ھَل شَل وانے تے ٹَگیاں دی جوڑی
او اَلسی دِیاں پِنیاں او گُڑھ والی روڑی
باَجرے دے ٹُوڈے او سُوغاتاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

تے اَکھ اِچ حَیا نالے عِزّت وی کَرنی
تے ووُھٹی وی گَل سَس سوہرے دی جَرنی
تے شاہ وِیلے اُٹھنا تے روٹی پکانی
تے سوَخْتے سوَخْتے مَدانی چلانی
تے مُنڈیاں نے مَنگنی راتاں نوں لوڑی
نہ وَجنے کوئی ڈاکے نہ ہونی کوئ چوری
او چَنگِیاں سویراں او راتاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

نہ کُوپاں کلیِشن نہ ہونے کوئی تھانے
تے پَریا پَچیتاں نے رَپھڑ مکانے
تےبُوہڑ ہیٹھاں بَندیاں نے مَنجھے وَچھانے
تے گامے تےماجے نے حُقے پَخانے
تے اِک مُٹھ ہونا نہ ہونا کوئی پرایا
او بے بے او ماسی او چاچا او تایا
او گَلاں اِچ خُوشبو مٹھاساں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

تے کِھیڈاں اِچ گُڈیاں پٹولے شَٹاپُو
نہ ہونے کوئی فیشن نہ کُڑیاں چالاکو
نہ موڑے کوئی بےبے نہ ٹھاکے کوئی باپو
لیانا پَرُونے لئی حُقہ تمباکو
او گُلیاں او ڈَنڈے او شاٹاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

تے پِنڈ دیاں نوواں نے کُنڈھ شُنڈ کَڈنے
بچے وی سانبنے تے پَٹھے وی وَڈنے
وَڈھ کے پَھٹےتے سِر تے وی لَیانے
کَر کے گَتاوا تے ڈََنگراں نُوں پانے
تےسَس نال رَل کے تےٹَکلے پَتھانے
چَھئیں چَھئیں مَہینی کَپڑے سَیوانے
او مُوہلا او اُکھلی او چَکی او دانے
وَیاواں دی پاجی او پتاسے مَخانے
وَئ بُڈھیاں سی چَنگِیاں بَندے سی پولے
نہ لِہنگا نہ کَگھرے نہ کُڑتی نہ چَولے
او دَرزی او قینچی او کاٹاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

او کَھڈیاں اوگَلیچے او پونی او تَنداں
تے مِٹی دے کوٹھے تے کَچِیاں سی کَنداں
تے کَنداں تےوانے او مایاں نے بُوٹے
پَرالی دے بِنے تے حُقے دے سُوٹے
او پِیپل دریکاں او امباں دے بُوٹے
او شَرماں حَیاواں او پِینگاں دے چُوٹے
او تعلق امیداں او آساں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

او کَچّا برانڈا او لَکڑ دی باری
او سِرکی او کانے او کَچی پَساری
پساری اِچ ہونا او مِٹّی دا چُولہا
اوپاتھی او ٹَکلے او دُھویں دا بُھلا
پساری وی کُھلی تے ویڑا وی کُھلا
ماجا کوئی گاما کوئی دِینا کوئی بُلھا
اوخوشیاں او عیداں شَبراتاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

نہ مُوٹر نہ گَڈیاں نہ رَکشے نہ کاراں
او کَچھ وِچ جُتی تے لَمیاں اُوڈاراں
اوکُھلیاں ہواواں او موجاں بہاراں
نہ لَبھداکوئی مَیرا نہ لَبھدی کوئی رُوئی
بَسینتر نہ ڈبراں نہ چَھپڑ نہ چُوئی
او ڈِیکاں دے پانی او ٹَھاٹاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

تے عارضی او وِیلے میں کِیویں پُلاواں
تے پِشلیاں یاداں دے دِیوے جَلاواں
او چِھٹیاں لفافے او ڈاکاں نہ رَئیاں
او گلاں نہ رَئیاں او باتاں نہ رَئیاں

شہزاد احمد عارضی ۔۔۔ ظفروال​
 

غدیر زھرا

لائبریرین
واہ واہ ایس دی ہر سطر تے ہاہ نکلدی اے ایدھے وچوں کجھ گلاں تے میں ہنڈائیاں وی نئیں تے تاں وی سدھر جہی اے کہ کیڈا سوہنا وقت ہوندا سی تے نالے ماں جی وی گلے گلے کہندے نیں کہ وقت تے او ای چنگا سی :) ساڈے جہئے بندے اُنج وی حال دی بجائے لنگھے ویلے وچ وسدے نیں تے اوس دا سُچا پن ڈھونڈدے رہندے نیں :)
 
تے بُڈھرا او بابا تے بَن کے مُنڈاسہ
تے پھیرے سَواگہ کواسہ کواسہ
ہائے ہائے۔۔۔ کواسہ کواسہ دا کی زبردست ورتن ہویا اے(y)
نہ پُوڈَر نہ سُرخی نہ لالی نوں لانا
تے کالے جئے بُرخے چہ وُوھٹی نے جانا
ہن کدرے ویکھی جئے کدی ۔۔۔:p
تے جَنج نوں جلیبیاں تے چاء ای پلانی
بھٹی صاحب ۔۔۔ اگلی ملاقات اچ جلیبیاں تے چاء دا مینو ہووے دا، جدوں وی ہوئی
او اَلسی دِیاں پِنیاں او گُڑھ والی روڑی
او اے کوئی بنڑا دیوے او مینوں۔۔۔ میری سدر جے:cry2:
تے ووُھٹی وی گَل سَس سوہرے دی جَرنی
ہاہاہاہاہاہا۔۔۔ اج دیاں ووہٹیاں آوندیاں بعد اچ نے تے مُنڈے نوں پہلوں ای آکھ چھڑدیاں، وئی مینوں وکھرا رکھیں نہیں تے میں نہیں او رہنا:p
تےبُوہڑ ہیٹھاں بَندیاں نے مَنجھے وَچھانے
تے گامے تےماجے نے حُقے پَخانے
حقے ایے وی پخدے نیں پر بس شادی ویاۃ تے یا فیر پھوڑی تے۔
نہ ہونے کوئی فیشن نہ کُڑیاں چالاکو
:laughing::laughing::laughing::laughing:
چَھئیں چَھئیں مَہینی کَپڑے سَیوانے
ہن چھئیاں دناں دی گل کرو:battingeyelashes:
وَیاواں دی پاجی او پتاسے مَخانے
پاجی وی ہے تے پتاسے مخانے وی۔۔۔ پر رہ صرف پنڈاں اچ گئے نیں
وَئ بُڈھیاں سی چَنگِیاں بَندے سی پولے
میرا خیال تے الٹ اے:winking:
:cool2::cool2::cool2:
او کَچھ وِچ جُتی تے لَمیاں اُوڈاراں
آئے ہائے۔
تسی مینوں مرحومہ خالہ جی راندی یاد دواں دتی۔ جے اوناں کدرے وانڈے جانا تے اینج ای جُتی کچھ تھلے رکھ ہوندی۔ تے میں پچھنا خالہ جی پاندے کیوں نہیں او تے اوناں آکھنا۔۔مُڑیاں پینڈا وا وا اے تے اوتھے جاندے جاندے جتی مٹی گھٹے نال بھر جانی اے۔ پیر تے بندہ کرے کھوہ یا نلکا گیڑ کے دھو لیندا اے تے جوتی دھوتی تے خراب ہو جانڑی اے۔ :):):)
ایناں دی سمجھ کوئی نہیں جے لگی
 
او گلاں نہ رَئیاں​
بہت عمدہ شراکت کیا کہنے ، پنجاب سے تعلق رکھنے والے کلاس کے ایک دوست سے جب کسی موضوع پر بات ہوتی ہے تو جس جگہ ہماری گرفت کمزور ہوجائے وہ ہمیشہ یہ جملہ بڑے فخر سے کہتا ہے " وقار صاحب او گلاں نہ رَئیاں "
کبھی سمجھ نہیں آیا کہ وہ یہ کیوں کہتا ہے پوچھا بھی کئی بار لیکن مسکرانے کے سوا کوئی جواب نہیں دیا۔ اب اسے پڑھنے کے بعد واقعی ایسا لگ رہا ہے کہ
" او گلاں نہ رَئیاں "​
 
واہ واہ ایس دی ہر سطر تے ہاہ نکلدی اے ایدھے وچوں کجھ گلاں تے میں ہنڈائیاں وی نئیں تے تاں وی سدھر جہی اے کہ کیڈا سوہنا وقت ہوندا سی تے نالے ماں جی وی گلے گلے کہندے نیں کہ وقت تے او ای چنگا سی :) ساڈے جہئے بندے اُنج وی حال دی بجائے لنگھے ویلے وچ وسدے نیں تے اوس دا سُچا پن ڈھونڈدے رہندے نیں :)
جی سچ آکھیا تسی دیسی رہن سہن ویکھ کے تے اپنا پن جیہا محسوس ہوندا اے اور جو اپنائیت پنڈاں دے رہن سہن وچ اے او گل شہراں چہ نئی لبھدی ایدھے چہ ایک چیز میرے خیال نال قدرت دے زیادہ قریب ہونا وی اے۔ تے جیہڑا ویلا لنگ گیا واقعی اوہدے نال کوئی شے نئیں رلدی کے ویلا اوہو ای چنگا سی۔۔
 
ہائے ہائے۔۔۔ کواسہ کواسہ دا کی زبردست ورتن ہویا اے
جی بالکل ایہو گل اے
ہن کدرے ویکھی جئے کدی ۔۔۔
برقعہ تے ہن وی ویکھیا اے پر او وکھری گل اے کے اند ر میک اپ ہویا ہندا اے۔۔
بھٹی صاحب ۔۔۔ اگلی ملاقات اچ جلیبیاں تے چاء دا مینو ہووے دا، جدوں وی ہوئی
جی ضرور پر اے ملاقات والا سادا تہانوں ای لانا پینا جے ۔۔ میرے تے رہے تے فیر ہو رہی ملاقات
او اے کوئی بنڑا دیوے او مینوں۔۔۔ میری سدر جے
کسے مائی نوں ڈھونڈنا پینا اے
ہاہاہاہاہاہا۔۔۔ اج دیاں ووہٹیاں آوندیاں بعد اچ نے تے مُنڈے نوں پہلوں ای آکھ چھڑدیاں، وئی مینوں وکھرا رکھیں نہیں تے میں نہیں او رہنا
اے گل تے کافی حد تک درست اے
حقے ایے وی پخدے نیں پر بس شادی ویاۃ تے یا فیر پھوڑی تے۔
ساڈے پاسے ہجے تک وی پخدے نیں روز دے روز پر ہولی ہولی کم گھٹدا جا رہیا وے
ہن چھئیاں دناں دی گل کرو
آ ہو تے فیر وی کہہ رہیاں ہندیاں نے میرے کول تے کوئی چج دا سوٹ ای نہیں ہے۔
پاجی وی ہے تے پتاسے مخانے وی۔۔۔ پر رہ صرف پنڈاں اچ گئے نیں
پاجی تے ہالی وی چلدی اے پتاسے کافی گھٹدے جا رہے نیں۔
میرا خیال تے الٹ اے
میں وی ایہو ای سوچیا سی پر شاعر دے علاقے خورے ایہو ای گل ہندی رہی ہووے۔
آئے ہائے۔
تسی مینوں مرحومہ خالہ جی راندی یاد دواں دتی۔ جے اوناں کدرے وانڈے جانا تے اینج ای جُتی کچھ تھلے رکھ ہوندی۔ تے میں پچھنا خالہ جی پاندے کیوں نہیں او تے اوناں آکھنا۔۔مُڑیاں پینڈا وا وا اے تے اوتھے جاندے جاندے جتی مٹی گھٹے نال بھر جانی اے۔ پیر تے بندہ کرے کھوہ یا نلکا گیڑ کے دھو لیندا اے تے جوتی دھوتی تے خراب ہو جانڑی اے۔
سادے وقت سی جی لوکاں چہ اینی آکڑ نہیں سی ہندی
ایناں دی سمجھ کوئی نہیں جے لگی
ایہہ تاں مینوں وی سمجھ کوئی نہیں لگی جے۔
 
او گلاں نہ رَئیاں​
بہت عمدہ شراکت کیا کہنے ، پنجاب سے تعلق رکھنے والے کلاس کے ایک دوست سے جب کسی موضوع پر بات ہوتی ہے تو جس جگہ ہماری گرفت کمزور ہوجائے وہ ہمیشہ یہ جملہ بڑے فخر سے کہتا ہے " وقار صاحب او گلاں نہ رَئیاں "
کبھی سمجھ نہیں آیا کہ وہ یہ کیوں کہتا ہے پوچھا بھی کئی بار لیکن مسکرانے کے سوا کوئی جواب نہیں دیا۔ اب اسے پڑھنے کے بعد واقعی ایسا لگ رہا ہے کہ
" او گلاں نہ رَئیاں "​
چلو جی ایہہ تاں بہت ودھیا ہو گیا کہ نظم پڑھن نال تہانوں پنجابی دی کجھ کجھ سمجھ وی آون لگ پئی اے۔۔
 
Top