بابا بلھے شاہ اک نقطے وچ گل مکدی ہے ۔ بلھے شاہ

[فرخ منظور]

اک نقطے وچ گل مکدی ہے
پھڑ نقطہ چھوڑ حساباں نوں
کر دور کفر دیاں بایاں نُوں
چَھڈ دوزخ گور عذاباں نُوں
کر صاف دلے دیاں خواباں نُوں
گل ایسے گھر وچ ڈھُکدی ہے
اک نقطے وچ گل مکدی ہے

اِینویں متھا زمین گھسائیدا
پا لمّا محراب وکھائیدا
پڑھ کلمہ لوک ہسائیدا
دل اندر سمجھ نہ لیائیدا
کدی بات سچی بھی لُکدی ہے
اک نقطے وچ گل مکدی ہے

کئی حاجی بَن بَن آئے جی
گل نیلے جامے پائے جی
حج ویچ ٹکّے لے کھائے جی
بھلا ایہہ گل کینہوں بھائے جی
کدی سچی گل بھی لُکدی ہے
اک نقطے وچ گل مکدی ہے
اک جنگل بحریں جاندے نیں
اک دانا روز لے کھاندے نیں
بے سمجھ وجود تھکاندے نیں
گھر آون ہوکے ماندے نیں
اینویں چلیاں وچ جند سُکدی ہے
اک نقطے وچ گل مکدی ہے

پھر مرشد عبد خدائی ہو
وچ مستی بے پروائی ہو
بے خواہش بے نوائی ہو
وچ دل دے خوب صفائی ہو
بُلھا بات سچی کدوں رُکدی ہے
اک نقطے وچ گل مکدی ہے

(بلھے شاہ)​