اے میرے مُلک! - ناظم حکمت (تُرکی نظم + اردو ترجمہ)

[حسان خان]

(یینه ممله‌که‌تیم اۆستۆنه سؤیله‌نمیش‌تیر)
ممله‌که‌تیم، ممله‌که‌تیم، ممله‌که‌تیم،
نه کاسکئتیم قالدې سنین اۏرا ایشی
نه یۏل‌لارېنې تاشېمېش آیاق‌قابېم،
سۏن مینتانېن دا سېرتېم‌دا پارالاندې چۏق‌تان،
شیله بئزیندن‌دی.
سن شیمدی یالنېز ساچېمېن آقېندا،
ائنفارکتېندا یۆره‌ڲیمین،
آلنېمېن چیزگی‌لرینده‌سین ممله‌که‌تیم،
ممله‌که‌تیم،
ممله‌که‌تیم...
(ناظم حکمت)
پراگ
۸ اپریل ۱۹۵۸ء

(بارِ دیگر اپنے مُلک کے بارے میں کہی گئی نظم)
اے میرے مُلک! اے میرے مُلک! اے میرے مُلک!
نہ میری کُلاہ باقی رہی، جو تمہارے ہاں کی سِلی ہوئی تھی
نہ میرا وہ جوتا جو تمہاری راہوں پر چلتا رہا تھا،
وہ تمہاری آخری واسکٹ بھی - جو شہرِ «شِیلہ» کے کپڑے کی تھی -
کئی زمانے قبل میری پُشت پر پارہ پارہ ہو چکی ہے،
اب تم صرف میرے بالوں کی سفیدی میں،
میرے عارضۂ قلب میں،
میری پیشانی کی شِکنوں میں موجود ہو، اے میرے مُلک،
اے میرے مُلک،
اے میرے مُلک۔۔۔

(YİNE MEMLEKETİM ÜSTÜNE SÖYLENMİŞTİR)
Memleketim, memleketim, memleketim,
ne kasketim kaldı senin ora işi
ne yollarını taşımış ayakkabım,
son mintanın da sırtımda paralandı çoktan,
Şile bezindendi.
Sen şimdi yalnız saçımın akında,
enfarktında yüreğimin,
alnımın çizgilerindesin memleketim,
memleketim,
memleketim...