بیت جانیاں اے رتاں ہانیاں

[عبداللہ محمد]

بیت جانیاں اے رتاں ہانیاں
جے ناں مانیاں تولدا روویں
چلے جاواں گے نہ مُڑ آواں گے
واری واری در بھانویں کھولدا روویں

کلے ہو گئے وے جھلے ہو گئے
زندگی دے روگ اولے ہو گئے
ہوئیاں حیرانیاں، وے دل جانیاں
خنجراں توں تیکھے تیرے چھلے ہو گئے
رک جانا اے، ساہ نے مُک جانا اے
فئیر پچھوں مٹیاں پھرولدا رویں


بیت جانیاں اے رتاں ہانیاں
جے ناں مانیاں تولدا روویں
چلے جاواں گے نہ مُڑ آواں گے
واری واری در بھانویں کھولدا روویں

ہوکا بھردا، ترس کردا
سانوں ویکھ ویکھ چن جاندا ٹھردا
پچھدی حال، ہوا چلے نال نال
بس توہی ساڈے پھٹاں تے ٹیہا نہیں دھردا
نین پر گئے، پیاسے مر گئے
پچھوں پانی پتھراں دے ڈولدا رویں

بیت جانیاں اے رتاں ہانیاں
جے ناں مانیاں تولدا روویں
چلے جاواں گے نہ مُڑ آواں گے
واری واری در بھانویں کھولدا روویں

پیندے سل وے، کوئی نہ حل وے
چل دلا اپنا ٹھکانہ مل وے
حافظ خدا، چلے امبراں دے راہ
میرے سرتاج میری سن گل وے
جد شاماں پینیاں، یاداں آ بیہنیاں
سوہے رنگ پانیاں اچ گھولدا پھریں
چلے جاواں گے نہ مُڑ آواں گے

بیت جانیاں اے رتاں ہانیاں
جے ناں مانیاں تولدا روویں
چلے جاواں گے نہ مُڑ آواں گے
واری واری در بھانویں کھولدا روویں

(ستندر سرتاج)

 

[عبدالقیوم چوہدری]

رات دے اس پہر سنن دا سواد ای وکھرا اے۔ ودھیا رلتی کیتی جے۔

ہسدے وسدے رہو۔

 

[گُلِ یاسمیں]

واہ واہ ۔۔۔۔ بہت ہی ودھیا۔۔۔
جیوندے رہوو تے نالے ہسدے کھیڈدے رہوو