نور وجدان
لائبریرین
حق حق میں کریندی جانواں
ھو ! ھو ! ھو !
دل دیاں گلاں دسدی جانواں
ھو ! ھو ! ھو!
نور نیں تے ہن جاناں طور ول!
ویکھن کتھے بوہتا اے جل تھل!
طور نیں ویکھدیاں نور نوں سجدہ کرنا
تینوں تے حق نے احسن خلق اے کیتا
تسبیح کر دیاں طور نیں جد اے کہنا
نور کی ویکھے گی طور دی جل تھل
ھو! ھو !ھو !
گُلابی چولا جد دا میں پایا اے
اتھرواں اکھاں اچ لا لتے نیں بند
وصل نیں مینوں لایا اے نوا چنگ
یار میرا کھچی جاندا اے سارے تاگے
یار سچا دیندا ہن دل اچ بانگاں
ھو ! ھو ! ھو
ایہہ دنیا ست دناں دا میلا اے
مٹی نے فر مٹی اچ رَل جانا اے
سچ ول ٹردی ٹردی آپے سچی ہوئی
''میں میں '' کریندی ذات سی کھوئی
سونچی پئی بالدی ساں آہاں دا بالن
فکراں میں کیہڑیاں لگی ساں پالن
ہواں گی میں وی اک دن سہاگن
ٹر پئی آں سوہا لال جوڑا میں پاون
نچ نچ کے یار مناؤں دا ویلا اے
نویاں پیڑاں اٹھن بت دے اندر
یار سوہنے دے سنگ چلن دا ویلا اے
یار میرا ہن باگاں میریاں کھچے گا
کُھم کُھم جاون گیاں دل دیاں پھرکیاں
ھو ! ھو ! ھو
حق دا کلمہ پڑھدیاں عاشق بنندی جاندی اے !
حق دا کلمہ بت دے وچوں کلام وی کردا اے
یار نال مل میں دیندی آں حق دیاں بانگاں
حق نے اندر لایا اے جد دا ڈیرا اندر ہویا اے سویرا
ھو! ھو! ھو !
اونہوں منان لئی ذکر اودھے یار دا کریندی آں !
عطر تے گلاباں دی خوشبواں مینوں دیندیاں مستیاں !
یار دے یار نال میں لا لئیاں یاریاں !
آپے نوں ویکھ ویکھ کے ٹھردی پھراں !
جیبھ میری جد دی ذکر حق نال تر رہندی اے
روح میری محبوب دی گلاں وچ ڈبی رہندی اے
دل کملا فیر وی دئی جاندا یار نوں واجاں
دل کملے اچ ہن بس یار دیاں تانگاں
دل میرا ہن اے کھلدے گلاب وانگر
انگ انگ میرا ہن دتی جاندا اے بانگاں
چار چفیرے میرے اوہدے ای رنگ
جیویں قران وچ سچیاں چار کتاباں
ھو ! ھو ! ھو!
شاہِ ہادی خالی ہتھ کدی نئیں موڑدا
نور و نور ایس نگر دے وچ ہوئی آں
حق حق حق ھو ! ھو ! ھو!
ھو ! ھو ! ھو !
دل دیاں گلاں دسدی جانواں
ھو ! ھو ! ھو!
نور نیں تے ہن جاناں طور ول!
ویکھن کتھے بوہتا اے جل تھل!
طور نیں ویکھدیاں نور نوں سجدہ کرنا
تینوں تے حق نے احسن خلق اے کیتا
تسبیح کر دیاں طور نیں جد اے کہنا
نور کی ویکھے گی طور دی جل تھل
ھو! ھو !ھو !
گُلابی چولا جد دا میں پایا اے
اتھرواں اکھاں اچ لا لتے نیں بند
وصل نیں مینوں لایا اے نوا چنگ
یار میرا کھچی جاندا اے سارے تاگے
یار سچا دیندا ہن دل اچ بانگاں
ھو ! ھو ! ھو
ایہہ دنیا ست دناں دا میلا اے
مٹی نے فر مٹی اچ رَل جانا اے
سچ ول ٹردی ٹردی آپے سچی ہوئی
''میں میں '' کریندی ذات سی کھوئی
سونچی پئی بالدی ساں آہاں دا بالن
فکراں میں کیہڑیاں لگی ساں پالن
ہواں گی میں وی اک دن سہاگن
ٹر پئی آں سوہا لال جوڑا میں پاون
نچ نچ کے یار مناؤں دا ویلا اے
نویاں پیڑاں اٹھن بت دے اندر
یار سوہنے دے سنگ چلن دا ویلا اے
یار میرا ہن باگاں میریاں کھچے گا
کُھم کُھم جاون گیاں دل دیاں پھرکیاں
ھو ! ھو ! ھو
حق دا کلمہ پڑھدیاں عاشق بنندی جاندی اے !
حق دا کلمہ بت دے وچوں کلام وی کردا اے
یار نال مل میں دیندی آں حق دیاں بانگاں
حق نے اندر لایا اے جد دا ڈیرا اندر ہویا اے سویرا
ھو! ھو! ھو !
اونہوں منان لئی ذکر اودھے یار دا کریندی آں !
عطر تے گلاباں دی خوشبواں مینوں دیندیاں مستیاں !
یار دے یار نال میں لا لئیاں یاریاں !
آپے نوں ویکھ ویکھ کے ٹھردی پھراں !
جیبھ میری جد دی ذکر حق نال تر رہندی اے
روح میری محبوب دی گلاں وچ ڈبی رہندی اے
دل کملا فیر وی دئی جاندا یار نوں واجاں
دل کملے اچ ہن بس یار دیاں تانگاں
دل میرا ہن اے کھلدے گلاب وانگر
انگ انگ میرا ہن دتی جاندا اے بانگاں
چار چفیرے میرے اوہدے ای رنگ
جیویں قران وچ سچیاں چار کتاباں
ھو ! ھو ! ھو!
شاہِ ہادی خالی ہتھ کدی نئیں موڑدا
نور و نور ایس نگر دے وچ ہوئی آں
حق حق حق ھو ! ھو ! ھو!
