فرخ منظور
لائبریرین
رہئیے وو ! نال سجن دے رہئیے وو
لکھ لکھ بدیاں، تے سو تانے،سبھو سر تے سہیے وو
توڑے سرونجے دھڑ نالوں، تاں بھی حال نہ کہیئے وو
سخن جیہناں دا ہووے دارو' حال اُتھائیں کہیئے وو
چندن رُکھ لگا وچ ویہڑے' زور دھگانے کھہیئے وو
کہے حُسین فقیر سائیں دا، جیوندیاں مَر رہیئے وو
اوکھے لفظاں دے معنے
تانے: مہنے
سہیے : برداشت کرو
توڑے: جدوں تیکر
ونجے: چلا جاوے
دھڑ: جثہ
سخن : گل
جیہناں: جنہاں دا
دارُو: علاج
اتھائیں: اُسے تھاں
زور دھگانے: ایویں ہی
لکھ لکھ بدیاں، تے سو تانے،سبھو سر تے سہیے وو
توڑے سرونجے دھڑ نالوں، تاں بھی حال نہ کہیئے وو
سخن جیہناں دا ہووے دارو' حال اُتھائیں کہیئے وو
چندن رُکھ لگا وچ ویہڑے' زور دھگانے کھہیئے وو
کہے حُسین فقیر سائیں دا، جیوندیاں مَر رہیئے وو
اوکھے لفظاں دے معنے
تانے: مہنے
سہیے : برداشت کرو
توڑے: جدوں تیکر
ونجے: چلا جاوے
دھڑ: جثہ
سخن : گل
جیہناں: جنہاں دا
دارُو: علاج
اتھائیں: اُسے تھاں
زور دھگانے: ایویں ہی