الف نظامی
لائبریرین
ز بوئے لطفِ پیمبر سخن معطر کن
ز نور نعتِ نبی قلب را منوّر کن
بہ وصف لالہ رخان قدر تو نہ افزاید
کنی چہ کار عبث ، مدحتِ پیمبر کن
بہ مال و دولتِ دنیا نہ حاجتی دارم
دلم بہ دولتِ عشقِ خودت تونگر کن
کجا بیان ثنایت کجا من بے بس
ز راہِ لطف بکامم مرا مظفر کن
بدرگہء شہ خوبان ز فرط شوق گہی
بخاک سر فگن و گاہ خاک بر سر کن
بہ چشم لطف و کرم سید البشر نگہی
بحال "شاکر" مسکین و زار و مضطر کن
( سید شاکر القادری )