انتہا
محفلین
سچی کہانی ماں کی عظمت
انور مسعود
ایک سچا واقعہ جو خود انور مسعود کے ساتھ پیش آیا اور جس کو انہوں نے شاعری کا روپ دیا۔ اس واقعے میں ماسٹر خود انور مسعود ہیں۔اور بقول انور مسعو دکے اس نظم کو لکھنے میں انہیں دس سال لگے یہ نظم اس کے پس منظر کے ساتھ پاکستان ٹی وی پہ سنائی ۔ اس پہ سامعین خوب روئے ۔اکرم ذرا دیر سے آتا ہے ماسٹر صاحب اس سے پوچھتے ہیں کہ کیوں دیر سے آیا ہے ۔
اج بڑی دیر نال آیاں اے او بشیریا
اوئے اے تیرا پنڈ اے تے نال ای سکول اے
تے جائیں گا توں میرے کولوں ہڈیا ں پنا کے
تے آیاں اے اج تو دوویں ٹلیاں کسا کے
منشی جی میری اک گل پہلاں سن لو
اکرمے نے نیرجیا نیر اج پایا جے
مائی نوں اے مار دا ایے
تے بڑا ڈاڈھا مار دا اے
اج اس پیڑکے نے حد پئی مکائی اے
اونوں مار مار کے مدانی پن سٹی سو
بندے کٹھے ہوئے تے اوتھوں پج وگیا اے
چک کے کتاباں تے سکول ول نسیا اے
مائی ایدی ،منشی جی کھر ساڈے آئی سی
منہ اتے نیل سن سجاہویا ہتھ سی
اکھا ں وچ اتھرو تے بلاں وچ رت سی
کہن لگی سوہنیا وے پتر بشیریا
میرا اک کم وی توں کریں اج ہیریا
روٹی میرے اکرمے دی لئی جا مدرسے
اج فیر ٹر گیا اے میرے نال رس کے
کیو وچ گن کے پروٹھے اوس پکے نیں
ریج نال رنیا سو انڈیاں دا حلوہ
پونے وچ بن کے تے میرے ہتھ دتی سو
ایہو گل آکھ دی سی مڑ مڑ منشی جی
چھیتی نال جائیں بی با
دیریاں ناں لائیں بی با
اوہدیاں تی لوس دیاں ہون گیاں آندراں
پکھاں پاناں اج او سکولے ٹر گیا اے
روٹی اونیں دتی اے تے میں پجا لگا آیاں اے
اکرمے نیں نیر جیا نیر اج پایا اے
