عبدالقیوم چوہدری
محفلین
دادا بابا میں شاملاٹ ہاں
تیرے پوتریاں دی گُجھی مات ہاں
ایس کرکے
ڈانگاں منجیاں ہیٹھ نہیں رکھی دیاں ہتھاں وچ پھڑی دیاں نیں
ویلا کسے ویلے وی منجی بن سکدا اے
فیر؟
اسیں سارے بھین بِھرا گھیر گھتے ہاں
کُھوہ تے ہُن ٹھنڈی واء نہیں وگدی
ٹِنڈاں وی نہیں ٹہکدیاں
آٹا وی نہیں اُگدا، گھیو وی نہیں پُگدا، بُھکھ وی نہیں لگدی
نیہاں وچ کیہہ دھریاسائی کہ اُسریاں ای نہیں
بابا میں رزق ہاں تھالی نہیں جے عمراں دا حساب دَساں
حُقّہ لے کے منجی تے آ بہو، تے لِکھ ایہہ نہیں دا نیوندرا اے
بابا دادا میں پرات نہیں جیہڑی تیری پڑچھتی تے بہہ رہواں گی
میں تے منجی ہیٹھ بھوئیں دا پرچھاواں ہاں، جیہنوں دوالیوں ککیاں کیڑیاں چڑھیاں ہوئیاں نیں
چھیتی چھیتی ایدھروں اودھر تے اودھروں ایدھر آوندیاں جاوندیاں
ہر واری میرا کجھ نہ کجھ لے جاندیاں نیں
میں گھاہ نوں جپھی پائی ہوئی اے
کھبل ہونی اے کھیس وانگن نگھی اُنی ہوئی
ایس نِگھ پِچھے تے اسیں لُکیاں ہوئیاں ساں ساریاں بھیناں
جدوں ساڈے کُچھڑ کُجھ نہیں سی تے کِڈا ہاسا نکلدا سی وراچھاں وچوں
لے دَس
اسیں کوئی مار کھانی اے کھی کھی کھی کر کے
کچے بھانڈے
بھانڈے نہیں ہوندے وِساہ ہوندے نیں
پر پکے بھانڈے تے اوہناں گال لئے نیں
اسیں وی رَکھ آئیاں ساں پرات
توپ دے موہرے
وچ مِسّیاں روٹیاں دا آٹا وی سی
تے تون اُتے اُنگلاں دے نشان وی سَن مُندری آلے
بَس اوس دن دیاں ایہہ کَکیاں کیڑیاں مگروں نہیں لتھیاں
نالے ایہہ کیہڑا ولگن منگدیاں نیں
تے اسیں کیہڑے مِنے ہوئے آں
اوہ وی آیا سی کَچھ پوان
پر ہتھوں نکلن لگیاں، نصیب کدوں نال لے جاندے نیں لیکاں
تلی تے پُنگری بیری دا حاطہ
راہ جاندے دی گھوڑی دے شرلاٹے ویکھن نِت کھلوتا رہندا اے
آ بہو ہانیا! نہ بہو ہانیا!
میں تے شاملاٹ ہاں
مرضی نہیں جے ورت جاں گی
اپنے تے جاں ہور کسے تے
پرانہہ کھلوتی
ہَس ہَس دوہری ہوندی
جیوں کنجری دی بات وچ ہر کوئی شامل ہوندا اے
پر حامی کوئی نہیں بھردا
۔۔۔
نسرین انجم بھٹی
تیرے پوتریاں دی گُجھی مات ہاں
ایس کرکے
ڈانگاں منجیاں ہیٹھ نہیں رکھی دیاں ہتھاں وچ پھڑی دیاں نیں
ویلا کسے ویلے وی منجی بن سکدا اے
فیر؟
اسیں سارے بھین بِھرا گھیر گھتے ہاں
کُھوہ تے ہُن ٹھنڈی واء نہیں وگدی
ٹِنڈاں وی نہیں ٹہکدیاں
آٹا وی نہیں اُگدا، گھیو وی نہیں پُگدا، بُھکھ وی نہیں لگدی
نیہاں وچ کیہہ دھریاسائی کہ اُسریاں ای نہیں
بابا میں رزق ہاں تھالی نہیں جے عمراں دا حساب دَساں
حُقّہ لے کے منجی تے آ بہو، تے لِکھ ایہہ نہیں دا نیوندرا اے
بابا دادا میں پرات نہیں جیہڑی تیری پڑچھتی تے بہہ رہواں گی
میں تے منجی ہیٹھ بھوئیں دا پرچھاواں ہاں، جیہنوں دوالیوں ککیاں کیڑیاں چڑھیاں ہوئیاں نیں
چھیتی چھیتی ایدھروں اودھر تے اودھروں ایدھر آوندیاں جاوندیاں
ہر واری میرا کجھ نہ کجھ لے جاندیاں نیں
میں گھاہ نوں جپھی پائی ہوئی اے
کھبل ہونی اے کھیس وانگن نگھی اُنی ہوئی
ایس نِگھ پِچھے تے اسیں لُکیاں ہوئیاں ساں ساریاں بھیناں
جدوں ساڈے کُچھڑ کُجھ نہیں سی تے کِڈا ہاسا نکلدا سی وراچھاں وچوں
لے دَس
اسیں کوئی مار کھانی اے کھی کھی کھی کر کے
کچے بھانڈے
بھانڈے نہیں ہوندے وِساہ ہوندے نیں
پر پکے بھانڈے تے اوہناں گال لئے نیں
اسیں وی رَکھ آئیاں ساں پرات
توپ دے موہرے
وچ مِسّیاں روٹیاں دا آٹا وی سی
تے تون اُتے اُنگلاں دے نشان وی سَن مُندری آلے
بَس اوس دن دیاں ایہہ کَکیاں کیڑیاں مگروں نہیں لتھیاں
نالے ایہہ کیہڑا ولگن منگدیاں نیں
تے اسیں کیہڑے مِنے ہوئے آں
اوہ وی آیا سی کَچھ پوان
پر ہتھوں نکلن لگیاں، نصیب کدوں نال لے جاندے نیں لیکاں
تلی تے پُنگری بیری دا حاطہ
راہ جاندے دی گھوڑی دے شرلاٹے ویکھن نِت کھلوتا رہندا اے
آ بہو ہانیا! نہ بہو ہانیا!
میں تے شاملاٹ ہاں
مرضی نہیں جے ورت جاں گی
اپنے تے جاں ہور کسے تے
پرانہہ کھلوتی
ہَس ہَس دوہری ہوندی
جیوں کنجری دی بات وچ ہر کوئی شامل ہوندا اے
پر حامی کوئی نہیں بھردا
۔۔۔
نسرین انجم بھٹی