شو کمار بٹالوی شکرا ۔ شو کمار بٹالوی

[فرخ منظور]

شکرا
(شو کمار بٹالوی)

مائے! نی مائے!
میں اک شکرا یار بنایا
اوہدے سر تے کلغی
تے اوہدے پیریں جھانحھر
تے اوہ چوگ چگیندا آیا
نی میں واری جاواں!

اک اوہدے روپ دی
دھپ تکھیری
دوجا مہکاں دا ترہایا
تیجا اوہدا رنگ گلابی
کسے گوری ماں دا جایا
نی میں واری جاواں!

نینیں اوہدے
چیت دی آتھن
اتے زلفیں ساون چھایا
ہوٹھاں دے وچ کتیں دا
کوئی دیہوں چڑھنے آیا
نی میں واری جاواں!

ساہواں دے وچ پھل سویاں دے
کسے باغ چنن دا لایا
دیہیں دے وچ کھیڈے چیتر
عطراں نال نہایا
نی میں واری جاواں!

بولاں دے وچ
پون پرے دی
نی اوہ کوئلاں دا ہمسایا
چٹے دند جیوں دھانوں بگلا
تاڑی مار اڈایا
نی میں واری جاواں!

عشفے دا
اک پلنگھ نواری
اساں چاننیاں وچ ڈاہیا
تن دی چادر ہو گئی میلی
اوس پیر جاں پلنگھے پایا
نی میں واری جاواں!

دکھن میرے
نیناں دے کوئے
وچ ہڑ ہنجوواں دا آیا
ساری رات گئی وچ سوچاں
اسی ایہ کیہ ظلم کمایا
نی میں واری جاواں !

صبح سویرے
لے نی وٹنا
اساں مل مل اوس نہایا
دیہی وچوں نکلن چنگاں
تے ساڈا ہتھ گیا کملایا
نی میں واری جاواں

چُوری کُٹاں!
تے اوہ کھاندا ناہیں
اوہنوں دل دا ماس کھوایا
اک اڈاری ایسی ماری
اوہ مڑ وطنیں نہیں آیا
نی میں واری جاواں!

مائے نی مائے!
میں اک شکرا یار بنایا
اوہدے سر تے کلغی
تے اوہدے پیریں جھانحھر
تے چوگ چگیندا آیا
نی میں واری جاواں!​

 

[فرخ منظور]

جگجیت سنگھ دی اواز وچ

 

[ابو ہاشم]

اردو ترجمہ بھی دے دیجیے