غدیر زھرا
لائبریرین
دل دی ویدن کوئی نہ جانے، اندر دیس بگانے،
جس نوں چاٹ امر دی ہووے، سوئی امر پچھانے،
ایس عشق دی اوکھی گھاٹی، جو چڑھیا سو جانے ۔
عشق اساں نال کیہی کیتی، لوک مریندے تئنے ۔
آتش عشق فراق تیرے دی، پل وچ ساڑ وکھائیاں،
ایس عشق دے ساڑے کولوں، جگ وچ دیاں دہائیاں،
جس تن لگے سو تن جانے، دوجا کوئی نہ جانے ۔
عشق اساں نال کیہی کیتی، لوک مریندے تئنے ۔
عشق قصائی نے جیہی کیتی، رہِ گئی خبر نہ کائی،
عشق چواتی لائی چھاتی، پھیر نہ جھاتی پائی،
ماپیاں کولوں چھپ چھپ روواں، کر کر لکھ بہانے ۔
عشق اساں نال کیہی کیتی، لوک مریندے تئنے ۔
ہجر تیرے نے جھلی کرکے، کملی نام دھرایا،
سمن بکمن و امین ہو کے، اپنا وقت لنگھایا،
کر ہن نظر کرم دی سائیاں، ن کر زور دھنانے ۔
عشق اساں نال کیہی کیتی، لوک مریندے تئنے ۔
ہسّ بلاواں تیرا جانی، یاد کراں ہر ویلے،
پل پل دے وچ درد جدائی، تیرا شام سویلے،
رو رو یاد کراں دن راتیں، پچھلے وقت وہانے ۔
عشق اساں نال کیہی کیتی، لوک مریندے تئنے ۔
عشق تیرا درکار اساں نوں، ہر ویلے ہر حیلے،
پاک رسول محمد صاحب، میرے خاص وسیلے،
بلہے شاہ جو ملے پیارا، لکھ کراں شکرانے ۔
عشق اساں نال کیہی کیتی، لوک مریندے تئنے ۔
جس نوں چاٹ امر دی ہووے، سوئی امر پچھانے،
ایس عشق دی اوکھی گھاٹی، جو چڑھیا سو جانے ۔
عشق اساں نال کیہی کیتی، لوک مریندے تئنے ۔
آتش عشق فراق تیرے دی، پل وچ ساڑ وکھائیاں،
ایس عشق دے ساڑے کولوں، جگ وچ دیاں دہائیاں،
جس تن لگے سو تن جانے، دوجا کوئی نہ جانے ۔
عشق اساں نال کیہی کیتی، لوک مریندے تئنے ۔
عشق قصائی نے جیہی کیتی، رہِ گئی خبر نہ کائی،
عشق چواتی لائی چھاتی، پھیر نہ جھاتی پائی،
ماپیاں کولوں چھپ چھپ روواں، کر کر لکھ بہانے ۔
عشق اساں نال کیہی کیتی، لوک مریندے تئنے ۔
ہجر تیرے نے جھلی کرکے، کملی نام دھرایا،
سمن بکمن و امین ہو کے، اپنا وقت لنگھایا،
کر ہن نظر کرم دی سائیاں، ن کر زور دھنانے ۔
عشق اساں نال کیہی کیتی، لوک مریندے تئنے ۔
ہسّ بلاواں تیرا جانی، یاد کراں ہر ویلے،
پل پل دے وچ درد جدائی، تیرا شام سویلے،
رو رو یاد کراں دن راتیں، پچھلے وقت وہانے ۔
عشق اساں نال کیہی کیتی، لوک مریندے تئنے ۔
عشق تیرا درکار اساں نوں، ہر ویلے ہر حیلے،
پاک رسول محمد صاحب، میرے خاص وسیلے،
بلہے شاہ جو ملے پیارا، لکھ کراں شکرانے ۔
عشق اساں نال کیہی کیتی، لوک مریندے تئنے ۔
(بابا بلھے شاہ)