فرخ منظور
لائبریرین
عِلموں بس کریں او یار!
اِکّو الف ترے درکار
عِلم نہ آوے وچ شُمار!
اِکّو الف ترے درکار
جاندی عُمر، نہیں اِعتبار
عِلموں بس کریں او یار!
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ لکھ لکھ لاویں ڈھیر
ڈھیر کتاباں چار چوپھیر
گِردے چانن وچ انھیر
پُچھّو: “راہ؟“ تے خبر نہ سار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ شیخ مشائخ ہویا
بھر بھر پیٹ نیندر بھر سویا
جاندی وار نین بھر رویا
ڈُبّا وچ، ارار نہ پار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ شیخ مشائخ کہاویں
اُلٹے مَسلے گھروں بناویں
بے عِلماں نوں لُٹ لُٹ کھاویں
جھوٹے سچے کریں اقرار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ نفل نماز گزاریں
اُچیاں بانگاں، چانگاں ماریں
مِنبر تے چڑھ، وُعظ پُکاریں
کیتا تینوں علم خوار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ مُلاں ہوئے قاضی
اللہ عِلماں باجھوں راضی
ہووے حرص دنوں دِن تازی
تینوں کیتا حرص خوار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ مسئلے روز سناویں
کھانا شک شُبہے دا کھاویں
دَسّیں ہور تے ہور کماویں
اندر کھوٹ باہر سُچیار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ علم نجوم وچارے
گِن دا راساں برج ستارے
پڑھے عزیمتاں منتر جھاڑے
ابجد گِنے تعویذ شمار
عِلموں بس کریں او یار!
عِلموں پئے قضیے ہور
اکھّاں والے انّھے کور
پھڑدے سادھ، تے چھڈن چور
دو ہِیں جہانِیں، ہوون خوار
عِلموں بس کریں او یار!
علموں پئے ہزاراں پھَستے
راہی اٹک رہے وچ رستے
ماریا ہجر ہوئے دل خستے
پیا وچھوڑے دا سر بھار
عِلموں بس کریں او یار!
علموں میاں جی کہاویں
تمبا چک چک منڈی جاویں
دھیلا لے کے چھری چلاویں
نال قصائیاں بوہتا پیار
عِلموں بس کریں او یار!
بوہتا علم عزازیل نے پڑھیا
جھُگّا جھاہا اوس دا سڑیا
گل وچ طوق لعنت دا پڑیا
آخر گیا اوہ بازی ہار
عِلموں بس کریں او یار!
جد میں سبق عشق دا پڑھیا
دریا دیکھ وحدت دا وڑیا
گھمّن گھیریاں دے وچ اڑیا
شاہ عنایت لایا پار!
عِلموں بس کریں او یار!
بلھاؔ رافضی نہ ہے سنّی
عالم فاضل نہ عامل جُنّی
اِکو پڑھایا علم لدنّی
واحد الف میم درکار
عِلموں بس کریں او یار!
(بلھے شاہ)
اِکّو الف ترے درکار
عِلم نہ آوے وچ شُمار!
اِکّو الف ترے درکار
جاندی عُمر، نہیں اِعتبار
عِلموں بس کریں او یار!
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ لکھ لکھ لاویں ڈھیر
ڈھیر کتاباں چار چوپھیر
گِردے چانن وچ انھیر
پُچھّو: “راہ؟“ تے خبر نہ سار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ شیخ مشائخ ہویا
بھر بھر پیٹ نیندر بھر سویا
جاندی وار نین بھر رویا
ڈُبّا وچ، ارار نہ پار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ شیخ مشائخ کہاویں
اُلٹے مَسلے گھروں بناویں
بے عِلماں نوں لُٹ لُٹ کھاویں
جھوٹے سچے کریں اقرار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ نفل نماز گزاریں
اُچیاں بانگاں، چانگاں ماریں
مِنبر تے چڑھ، وُعظ پُکاریں
کیتا تینوں علم خوار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ مُلاں ہوئے قاضی
اللہ عِلماں باجھوں راضی
ہووے حرص دنوں دِن تازی
تینوں کیتا حرص خوار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ مسئلے روز سناویں
کھانا شک شُبہے دا کھاویں
دَسّیں ہور تے ہور کماویں
اندر کھوٹ باہر سُچیار
عِلموں بس کریں او یار!
پڑھ پڑھ علم نجوم وچارے
گِن دا راساں برج ستارے
پڑھے عزیمتاں منتر جھاڑے
ابجد گِنے تعویذ شمار
عِلموں بس کریں او یار!
عِلموں پئے قضیے ہور
اکھّاں والے انّھے کور
پھڑدے سادھ، تے چھڈن چور
دو ہِیں جہانِیں، ہوون خوار
عِلموں بس کریں او یار!
علموں پئے ہزاراں پھَستے
راہی اٹک رہے وچ رستے
ماریا ہجر ہوئے دل خستے
پیا وچھوڑے دا سر بھار
عِلموں بس کریں او یار!
علموں میاں جی کہاویں
تمبا چک چک منڈی جاویں
دھیلا لے کے چھری چلاویں
نال قصائیاں بوہتا پیار
عِلموں بس کریں او یار!
بوہتا علم عزازیل نے پڑھیا
جھُگّا جھاہا اوس دا سڑیا
گل وچ طوق لعنت دا پڑیا
آخر گیا اوہ بازی ہار
عِلموں بس کریں او یار!
جد میں سبق عشق دا پڑھیا
دریا دیکھ وحدت دا وڑیا
گھمّن گھیریاں دے وچ اڑیا
شاہ عنایت لایا پار!
عِلموں بس کریں او یار!
بلھاؔ رافضی نہ ہے سنّی
عالم فاضل نہ عامل جُنّی
اِکو پڑھایا علم لدنّی
واحد الف میم درکار
عِلموں بس کریں او یار!
(بلھے شاہ)
