فی مدح النبی صلی اللہ علیہ وسلم - عزیز محمود ہُدائی (تُرکی نعت)

حسان خان

لائبریرین
(فی مدح النبی صلی الله علیه وسلم)
صلات ایله سلام اۏلسون رسوله
که اۏل‌دور ره‌نما اۏلان بو یۏلا
محمّد مُقتدایِ انبیادېر
محمّد ره‌نمایِ اولیادېر
محمّد سروَرِ جمعِ رُسُل‌دۆر
محمّد هادیِ خیرِ سُبُل‌دۆر
قامودان گرچه حق خۏشنود اۏلوب‌دور
مقام امّا اۏنا محمود اۏلوب‌دور
بویورموش‌دور آنېن شانېندا مولا
فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ اَوۡ اَدۡنٰى‌
شو ذاتېن که اۏلا مدّاحې رحمان
نه وجْهیله آنې مدْح ایده انسان
قُدومو عالَمینه اۏلدو رحمت
آنېنلا بیتدی بُنیانِ نُبُوّت
سلام آلینه اصحابېنا هر آن
قرین اۏلا داخی رِضوانِ رحمان

(عزیز محمود هُدایی)

ترجمہ:
حضرتِ رسول پر صلات و سلام ہو، کہ وہ اِس راہ کی جانب [ہمارے] رہنما ہیں۔
حضرتِ محمد انبیاء کے پیشوا ہیں۔۔۔ حضرتِ محمد اولیاء کے رہنما ہیں۔
حضرتِ محمد تمام رسولوں کے سروَر ہیں۔۔۔ حضرتِ محمد بہترین راہوں کی جانب ہادی ہیں۔
اگرچہ حق تعالیٰ تمام [انبیاء] سے خوشنود ہوا ہے، لیکن مقام حضرتِ محمّد کا محمود ہوا ہے۔ (یعنی خدا نے فقط حضرتِ محمد کو مقامِ محمود عطا کیا ہے۔)
مولا تعالیٰ نے اُن کی شان میں فرمایا ہے: "فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ اَوۡ اَدۡنٰى‌" (یہاں تک کہ دو کمانوں کے برابر یا اس سے کچھ کم فاصلہ رہ گیا)۔ (سورۂ نجم، آیت ۹)
جس ذات کا مدّاح [خدائے] رحمان [خود] ہو، اُس کی مدح [کوئی] انسان کس طرح کرے؟
اُن کی آمد عالَمین کے لیے رحمت بنی، [اور] اُس کے ذریعے نُبُوّت کی بُنیاد اختتام پذیر ہو گئی۔
اُن کی آل و اصحاب پر ہر لمحہ سلام ہو!۔۔۔ نیز، [خدائے] رحمان کی خوشنودی اُن سے [قریب] ہو!


(FÎ MEDHİ'N NEBÎ SALLALLÂHU ‘ALEYHİ VE SELLEM)
Salât ile selâm olsun resûle
Ki oldur rehnümâ olan bu yola
Muhammed muktedây-ı enbiyâdır
Muhammed rehnümây-ı evliyâdır
Muhammed server-i cem‘-i rusuldür
Muhammed hâdi-i hayr-ı sübüldür
Kamudan gerçi Hak hoşnûd olubdur
Makâm ammâ ana mahmûd olubdur
Buyurmuşdur anın şânında mevlâ
Fe kâne kâbe kavseyni ev ednâ
Şu zâtın ki ola meddâhı Rahmân
Ne vechile anı medh ide insân
Kudûmu ‘âlemîne oldu rahmet
Anınla bitdi bünyân-ı nübüvvet
Selâm âline ashâbına her ân
Karîn ola dahi rıdvân-ı Rahmân

(Azîz Mahmûd Hüdâyî)

مأخوذ از: مثنویِ نجات‌الغریق
 
Top