میرے ابو کی شاعری 2

فرذوق احمد

محفلین
غزل

میخانے دی چھت نوں جالے ویکھ کدی
خالی جام نے سدھراں والے ویکھ کدی

اج تیکر اوہ دیوے لٹ لٹ بلدے نے
جیٹرے تیری یاد چہ بالے ویکھ کدی

تیری پیار چہ جہیڑے پتھر ملدے رہے
میں اوہ پھلاں وانگ سنبھالے ویکھ کدی

انج تے کوئی جگ تے پت وہ پالدا نیئں
جیوے تیرے دکھ میں پالے ویکھ کدی

غیراں تائیں امن سنئیٹرے دینا ایں
اپنے گھر وچ خون دے نالے ویکھ کدی

سچ دی خاطر اج وی ایتھے مل دے نے
سقراطاں نوں زہر پیالے ویکھ کدی

تینوں چھاواں دیون والے ُرکھاں نے
کنے جھاکے دھپاں پالے ویکھ کدی

انساناں دے روپ وچہ نفرت پھِر دی اے
مسجد مندر دیر شوالے ویکھ کدی

ہر اِک وچہ تصویر تیری سجائی اے
میریاں سوچاں دے تو آلے ویکھ کدی

سیف“ زباناں دے کے مکر جاندے نیں
تن دے گورے من دے کالے ویکھ کدی
------------------------------------------------------------------
یہ بھی میرے ابو کی ہیں
 

فریب

محفلین
واہ کی کہنے نے فرذوق دے ابا جی دی شاعری دے ۔۔۔۔۔۔

فرذوق بہت اچھی غزل ہے آپ کے والد صاحب کی آپ ضرور ان کی شاعری کو سب کے ساتھ شیئر کرو
 

فریب

محفلین
یار آپ ٹائٹل میں میرے ابو کی شاعری کی بجائے غزل کا عنوان لکھا کرو اور موضوع کے تفصیل میں‌ لکھ دیا کرو میرے ابو کی شاعری
 
Top