فرذوق احمد
محفلین
نعت
کالے پتھراں نالوں وی کالے سن
کالے دِل
کالے دن تے کالیاں راتاں
کالے زہن تے کالیاں سوچاں
ہر پاسے ای کالکھ نگری
کالکھ وَسے کالکھ دِسے
ہر تکڑے دے چہرے ُاتے
لگی ہوئی ظلم دی کالکھ
ہر ماڑے دے چہرے ُاتے
غربت تے افلاس دی کالکھ
ہر بابل نوں بیٹی دِسے
کالی ڈائن متھے دی کالکھ
کالی نگری دیوچہ یارو
چمکیا اِک ایہو جیا نوُر
جہدی چمک نے ہر کالکھ نوں
چٹیاں کیتاں
مان غرور تکبر توڑے
دھیاں فخر متھے دا ہویاں
ہر بابل دے لئی ۔۔ اِک زہرا دے صدقے
غربت قربت رب دی ہو گئی
اِک حیدر دے صدقے
واہ وا کالی کملی والے
ہر کالکھ نوں دھوتا
وڈیاں شاناں والیا تینوں لاکھ درود
وڈیاں رحمتاں والیا تینوں لاکھ سلام
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
یہ نعت میرے ابو کی ہیں
کالے پتھراں نالوں وی کالے سن
کالے دِل
کالے دن تے کالیاں راتاں
کالے زہن تے کالیاں سوچاں
ہر پاسے ای کالکھ نگری
کالکھ وَسے کالکھ دِسے
ہر تکڑے دے چہرے ُاتے
لگی ہوئی ظلم دی کالکھ
ہر ماڑے دے چہرے ُاتے
غربت تے افلاس دی کالکھ
ہر بابل نوں بیٹی دِسے
کالی ڈائن متھے دی کالکھ
کالی نگری دیوچہ یارو
چمکیا اِک ایہو جیا نوُر
جہدی چمک نے ہر کالکھ نوں
چٹیاں کیتاں
مان غرور تکبر توڑے
دھیاں فخر متھے دا ہویاں
ہر بابل دے لئی ۔۔ اِک زہرا دے صدقے
غربت قربت رب دی ہو گئی
اِک حیدر دے صدقے
واہ وا کالی کملی والے
ہر کالکھ نوں دھوتا
وڈیاں شاناں والیا تینوں لاکھ درود
وڈیاں رحمتاں والیا تینوں لاکھ سلام
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
یہ نعت میرے ابو کی ہیں