نی مائے جند پتھراں دے پڑ پئے گئی
نی میں روون جوگ رہ گئی
سر تے ایڈ قہاری آئی، ساری سرت سنجان ونجائی
اوس کنگھر توں جان چھڑائی، ایس کنگھر نال کھیہہ گئی
دکھڑے پیندے کر کر ہلے، صبر قرار دا ذرہ نہ پلے
ڈگدیاں نوں کائی تھاں نہ جھلے، قلم اپٹھی ویہہ گئی
(شہزاد قیصر)
