پنجابی غزل

[گل زیب انجم]

حکومتاں تے چنگیاں مندیاں آندیاں رہندیاں
کریئے کی کر کے انہاں ہرتالاں نوں

اپنے لوکاں تے جدؤں اپنی ہی فوج چڑھ آؤے
شاباش دیے دشمن دے اعلٰی خیالاں نوں


ڈوھلیاں بیراں دا ہجایں کجھ نئیں گیا
جے کر ویلے نال سمجھ لیئے غیراں دیاں چالاں نوں

پوچھن تے وی جے کوئی سیدھے مونہہ جواب نہ دیوے
کیتھے رکھیے بن بن کے صحافت دے سوالاں نوں

اسی او ہو نئیں سکدے جنھاں دی ایس دھرتی نوں لوڑ
بندھ کر دیوؤ کتاباں ساریاں سنبھال رکھو انہاں حوالاں نوں

اسی کدے ایوبی غوری تے سلطان ٹیپو ہو نئیں سکدے
اسی کی لیناں پڑھ کے انہاں دیاں مثالاں نوں

ایرپورٹ جیاں تھاواں جدوں محفوظ نئیں ہن زیبا
توں لوکاندا پھیردا ایں ننھایاں منایاں بالاں نوں