پنجابی پسندیدہ اشعار

[شمشاد]

بہت خوب، بہت ودھیا۔ بہت ہی سوہنا کلام اے۔
ماشاء اللہ

 

[ام عبدالوھاب]

٭٭٭ محبت ٭٭٭
محبت ای میرے سر نوں جھکاوے
محبت نوں ہی رب چکر لواوے
محبت ای وگڑے ھوئے کم بناوے
محبت چ شالا ایہہ دل ڈب جاوے
محبت ھے اوسدی بشر جس بنایا
بشر نوں ملائک توں سجدہ کرایا
محبت نوں رب نے عرش تے بلایا
ایہہ جذبہ وی اوسنے ہی دل وچ جگایا
۔ ۔ ۔ ۔ ۔ محبت بنا باپ بچہ جناوے
۔ ۔ ۔ ۔ ۔ محبت چھُری ہیٹھ پُتر لٹاوے
۔ ۔ ۔ ۔ ۔ محبت کربل چ سر نوں کٹاوے
۔ ۔ ۔ ۔ ۔ محبت چ شالا ایہہ دل ڈب جاوے
محبت لباں تے نغمے بکھیرے
محبت اکھاں وچوں اتھرو وی کیرے
محبت چ ڈبے وی تر جاندے بیڑے
محبت چ مک جاندے سارے ای جھیڑے
۔ ۔ ۔ ۔ ۔ محبت ای کھوہ وچ زندہ بچاوے
۔ ۔ ۔ ۔ ۔ محبت ای بچے نوں شاہد بناوے
۔ ۔ ۔ ۔ ۔ محبت ای طور اتے جلوے وکھاوے
۔ ۔ ۔ ۔ ۔ محبت چ شالا ایہہ دل پھٹ جاوے
ایہہ محبت بشر دے ساہ تے قرض اے
ادا اس دا کرنا ،سب تے فرض اے
ایہہ دھرتی محبت چ پیندی لرز اے
محبت ای بلبل دی گُل نوں عرض اے
۔ ۔ ۔ ۔ ۔ محبت صبر نوں، وی ی آزماوے
۔ ۔ ۔ ۔ ۔ محبت ای امت دی بخشش کراوے
۔ ۔ ۔ ۔ ۔ بھر بھر کے جام ایس نوں کوثر پلاوے
۔۔۔۔۔۔۔محبت چ شالا ایہہ دل ڈب جاوے۔

(بقلم۔ امِّ عبدالوھاب)

 

[شمشاد]

ایہہ محبت بشر دے ساہ تے قرض اے
ادا اس دا کرنا ،سب تے فرض اے

بہت ودھیا تے بہت سونا کلام
ماشاء اللہ، ماشاء اللہ

 

[ام عبدالوھاب]

ایہہ محبت بشر دے ساہ تے قرض اے
ادا اس دا کرنا ،سب تے فرض اے

بہت ودھیا تے بہت سونا کلام
ماشاء اللہ، ماشاء اللہ

بہت شکریہ،شمشاد صاحب

 

[ام عبدالوھاب]

اللہ ای اللہ
ﻣﯿﮟ ﮐﮭﺴﮧ ﭘﺎﯾﺎ ﺧﺎﮎ ﺩﺍ
ﺳﻮﺭﺝ ﺩﯼ ﺑﻨﯽ ﭘﮓ..
ﻣﯿﺮﺍ ﺧﻮﻥ ﺣﯿﺎﺗﯽ ﻭﻧﮉ ﺩﺍ
ﻣﯿﺮﯼ ﻧﯿﺰﮮ ﺗﮯ ﺷﮧ ﺭﮒ..
ﻣﯿﺮﮮ ﻟُﻮﮞ ﻟُﻮﮞ ﺑﮭﮑﺎﮞ ﺭﭼﯿﺎﮞ
ﻣﯿﺮﯼ ﺗﻠﯿﺎﮞ ﺗﮯ ﺩﻭ ﺟﮓ..
ﻣﯿﺮﮮ ﭼﺎﺭ ﭼﻔﯿﺮﮮ ﮐﺎﻟﮑﺎﮞ
ﻣﯿﺮﮮ ﺍﻧﺪﺭ ﮨﮯ ﺟﮓ ﻣﮓ..
ﻣﯿﻨﻮﮞ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺗﯽ ﺳﻮﻟﯿﺎﮞ
ﺗﮯ ﭘﺎﻧﯿﺎﮞ ﺩﺗﮯ ﺭﺍﮦ..
ﺳﻮ ﻭﺍﺭﯼ ﻋﺰﺭﺍﺋﯿﻞ ﺩﯼ
ﻣﯿﮟ ﮨﮏ ﺍﭺ ﻭﺟﺎ ﭨﮭﺎﮦ..
ﻣﯿﮟ ﺩﺍﺩﺍﮞ ﻟﯿﺎﮞ ﺧﻀﺮ ﺗﻮﮞ
ﻣﯿﮟ ﻣﻮﺕ ﻧﻮﮞ ﺩِﺗﮯ ﭘﮭﺎﮦ..
ﻣﯿﺮﯼ ﻣﻨﺰﻝ ﻣﯿﺮﯼ ﻣﭩﮫ ﺍِﭺ
ﻣﯿﺮﺍ ﺑُﻠھﮯ ﻭﺍﻻ ﺭﺍﮦ
ﻣﯿﮟ ﭘﺘﻼ ﺳﭽﯽ ﺧﺎﮎ ﺩﺍ
ﻣﯿﺮﮮ ﻗﺪﻣﯽ ﮈﭨﮭﺎ ﻧﻮﺭ۔۔
ﻣﯿﮟ ﺣﺪﻭﮞ ﻭَﺩ ﻣﺨﺘﺎﺭ ﺳﺎﮞ
ﺍَﺝ ﺣﺪﻭﮞ ﻭَﺩ ﻣﺠﺒﻮﺭ۔۔
ﻣﯿﮟ ﻧﺎﺋﺐ ﺭﺏ ﻗﺪﯾﺮ ﺩﺍ
ﻣﺮﮮ ﻣﭩﯽ ﺭُﻝ ﮔﺌﮯ ﭼﺎﮦ۔۔
ﻣﯿﻨﻮﮞ ﺧﺎﻟﻖ ﻧﮯ ﺗﺨﻠﯿﻘﯿﺎ
ﺗﮯ ﺧﻠﻘﺖ ﺩِﺗﺎ ﮈﮬﺎﮦ------

 

[ام عبدالوھاب]

‏سانبھن اوکھے ہو جاندے نیں
‏دُکھ جد بوھتے ہو جاندے نیں
‏دولت عیب لُکا لیندی اے
‏لوک فرشتے ہو جاندے نیں
‏اک مسئلہ جے حل نہ کریے
‏سو سو مسئلے ہو جاندے نیں
‏کَلیاں ٹُرنا پے جاوے تے
‏رستے لَمّے ہو جاندے نیں

 

[شمشاد]

کجھ کہن نوں جی پیا کردا

کجھ کہن نے جی پیا کردا اے
کچھ کہن توں وی پیا ڈردا اے
کجھ کہئے پاگل کہندے نیں
چپ رہیے سینا سڑدا اے
کجھ کہن نے جی پیا کردا اے
کچھ کہن توں وی پیا ڈردا اے

ایتھے تن توں لیڑے لاہوندے نیں
کر ننگے جسم نچاوندے نیں
عزتاں دے سر کوئی کجدا نئیں
لاشاں نے خوب سچاوندے نیں
کجھ کہن نے جی پیا کردا اے
کچھ کہن توں وی پیا ڈردا اے

ایتھے جذبے وکدے ویکھے نیں
ایتھے باڑے وکدے ویکھے نیں
ایس جگ دی الٹی گنگا وچ
پھل ڈبدا، پتھر تردا اے
کجھ کہن نے جی پیا کردا اے
کچھ کہن توں وی پیا ڈردا اے

دھن دولت دھرم ایمان ایتھے
گیتا، انجیل، قرآن ایتھے
ایس دولت بدلے ہر کوئی
ہس ہس کے سول چڑھدا اے
کجھ کہن نے جی پیا کردا اے
کچھ کہن توں وی پیا ڈردا اے

کیہ رشتے ناطے مان ایتھے
ہے دولت رام رحمان ایتھے
ایتھے دن نوں گھپ انھیرے نیں
راتان نون سورج چڑھدا اے
کجھ کہن نے جی پیا کردا اے
کچھ کہن توں وی پیا ڈردا اے

ایتھے لیڈر پان بھلیکھے جی
ایتھے لٹ دے لمبے لیکھے جی
ہر بندہ ایتھے ہر ویلے
پیسے دا کلمہ پڑھدا اے
کجھ کہن نے جی پیا کردا اے
کچھ کہن توں وی پیا ڈردا اے

ایہ اپنیاں دے ویری نیں
دم دوسریاں دا بھردے نیں
ایہ مست کسے دی لیندے نئیں
جو من وچ آسے کردے نیں
"ہن ربا کتھے جاواں میں؟"

(استاد دامن)

 

[ام عبدالوھاب]

کجھ کہن نوں جی پیا کردا

کجھ کہن نے جی پیا کردا اے
کچھ کہن توں وی پیا ڈردا اے
کجھ کہئے پاگل کہندے نیں
چپ رہیے سینا سڑدا اے
کجھ کہن نے جی پیا کردا اے
کچھ کہن توں وی پیا ڈردا اے

ایتھے تن توں لیڑے لاہوندے نیں
کر ننگے جسم نچاوندے نیں
عزتاں دے سر کوئی کجدا نئیں
لاشاں نے خوب سچاوندے نیں
کجھ کہن نے جی پیا کردا اے
کچھ کہن توں وی پیا ڈردا اے

ایتھے جذبے وکدے ویکھے نیں
ایتھے باڑے وکدے ویکھے نیں
ایس جگ دی الٹی گنگا وچ
پھل ڈبدا، پتھر تردا اے
کجھ کہن نے جی پیا کردا اے
کچھ کہن توں وی پیا ڈردا اے

دھن دولت دھرم ایمان ایتھے
گیتا، انجیل، قرآن ایتھے
ایس دولت بدلے ہر کوئی
ہس ہس کے سول چڑھدا اے
کجھ کہن نے جی پیا کردا اے
کچھ کہن توں وی پیا ڈردا اے

کیہ رشتے ناطے مان ایتھے
ہے دولت رام رحمان ایتھے
ایتھے دن نوں گھپ انھیرے نیں
راتان نون سورج چڑھدا اے
کجھ کہن نے جی پیا کردا اے
کچھ کہن توں وی پیا ڈردا اے

ایتھے لیڈر پان بھلیکھے جی
ایتھے لٹ دے لمبے لیکھے جی
ہر بندہ ایتھے ہر ویلے
پیسے دا کلمہ پڑھدا اے
کجھ کہن نے جی پیا کردا اے
کچھ کہن توں وی پیا ڈردا اے

ایہ اپنیاں دے ویری نیں
دم دوسریاں دا بھردے نیں
ایہ مست کسے دی لیندے نئیں
جو من وچ آسے کردے نیں
"ہن ربا کتھے جاواں میں؟"

(استاد دامن)

واہ واہ ،بوہت شاندار۔
ہن تہاڈی طبیعت کیسی اے؟

 

[ام عبدالوھاب]

مینوں ہسن جوگا کر دے...!!

کدهرے وسن جوگا کر دے...!!

میرا وی کوئی هے وے سائیں..!!

جگ نوں دسن جوگا کر دے........!!

 

[شمشاد]

واہ واہ ،بوہت شاندار۔
ہن تہاڈی طبیعت کیسی اے؟

بہت شکریہ جی۔

الحمد للہ بالکل اچھا ہوں۔ جزاک اللہ خیر۔

 

[ام عبدالوھاب]

ماں دا مقام
ماں دی شان کیہ جانے اڑیا آ تینوں سمجھاواں
شان اے اچی ،لفظ نیں نکے ،کنج بیاں کر پاواں
ماں دی شان دا انت نہ کویؑ،ایہ رحمت دی بدلی
رحمت رب دی سدا ای اوتھے جتھے وس دیاں ماواں
جے راضی اے ماں میرے توں رب وی راضی میرا
ماں جے رُسؔے،رب رُس جاوے فیر میں کنج مناواں
ماں دی شان جے دساں تینوں،روپ زمیں تے رب دا
ماڑیون ڈکے چنگا دسؔے،ایہنوں رب دے نیڑے پاواں
بچیاں دی نیندر پوری کر دی راتیں جھل جھل پکھے
کم کرکر کے چوی گھنٹے نہیں تھک دیاں ایس دیاں بانہواں
بچاوےدُکھ دیاں دھپاں کولوں،سکھ دا دئے دلاسا
جھولیاں چک چک رب دے اگے سدا ایہ کرے دعاواں
جنت ایس دے قدماں تھلے ،ایہ تے سچ مچ ٹھنڈی چھاں اے
نیڑے بہ کے انج لگ دا اےجیویں جنتاں دیاں واواں
راضی کر لے ماں نوں بند یا فیر ای بیڑی ترنی
سچ کسے نے آکھیا یارو"ماواں ٹھنڈیاں چھاواں"
( ام عبدالوھاب)

 

[شمشاد]

بہت ودھیا جی بہت ای ودھیا۔
ماشاء اللہ
ساڈے ولوں بہت داد قبول کرو۔

 

[خالد محمود چوہدری]

دُور پرے اسماناں تے
رب سچے دا ناں
ہیٹھاں ایس جہان وِچ
بس اِک ماں اِی ماں

 

[خالد محمود چوہدری]

ہولی ہولی بُھل جاواں گے
اِک دُوجے دیاں شکلاں وی
ہولی ہولی سِکھ جاواں گے
زندہ رہن دیاں عقلاں وی
طارق عزیز

 

[شمشاد]

اوہدے کولوں چار دہاڑے لبھے سن
صدیاں جڈے رولے پلے پے گئے نے

فجرے لین چڑھے ساں آٹا بالاں لئی
پرتے آں تے دھولے پلے پے گئے نے
(بابا نجمی)

 

[خالد محمود چوہدری]

سوچاں دی اے میت چا کے، ہن میں کہڑے گھر جاواں گا
جے بولاں تے مار دین گے، نا بولاں تے مر جاواں گا
ظہور حسین ظہور

 

[عبدالقیوم چوہدری]

دیکھ فریدا جوتِھیا، داڑھی ہوئی بُھور
اگا نیڑے آئیا، پِچھا رہیا دُور
(کلام بابا فرید گنج شکر رحمۃ اللہ علیہ)

جوتھیا : جو ہوا ہے
بُھور : سفید
اگا : اگلا قدم، بڑھاپا، موت
نیڑے : قریب نزدیک
پِچھا : گزرا ہوا، جوانی

بُھور دا معنی سفید نہیں ہوندا۔
والاں دا رنگ کالے توں پُورا بگا یا چِٹا ہوون توں پہلاں یا وَشکار اک رنگ ہور وی آوندا اے، اونھوں بُھور کہیا جاندا اے۔

 

[عبدالقیوم چوہدری]

میں ون دا سنگھنا بوٹا،

ہائے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
میں ون دا سنگھنا بُوٹا

 

[عبدالقیوم چوہدری]

جے جاناں تِل تھورڑے سنبھل بُک بھریں
جے جاناں شَوہ ننڈھڑا تھوڑا مان کریں
(بابا فرید)

تِل تھوڑے ہوون تے مُٹھی وچ گُھٹ کے پھڑی دے نیں۔
تے محبوب اُوت (کملا، بیوقوف) ہووے تے اوس تے زیادہ مان نہیں کرنا چاہی دا۔

 

[گُلِ یاسمیں]

کدے جِت کے اتّ مچائیے ناں
کدے ہَر کے ڈھیری ڈھائیے ناں

پکیاں وی آخر ٹُٹنا اے
تے کچیاں نے وی کُھرنا اے

دشمن دے مریاں نچئیے ناں
کدے اپنیاں نے وی مرنا اے