پہاڑی غزل

[گل زیب انجم]

چنگیاں مندیاں دی جدوں سمجھ نئیں سی
ویلے او وی بڑے چنگے سن
ہن ہر ہر گل دی سمجھ آن لغی
ویلے اے وی بڑے چنگے ہن

چاواں دناں دی یاری وچ سارا کجھ روہڑی بیٹھے آں
اک بندے دی خاطر ساری دُنیا چھوڑی بیٹھے آں
ساواں نال جدوں ساہ کینے ساں
ویلے او وی بڑے چنگے سن ۔۔۔۔۔۔۔۔۔

گلاں او ساریاں دلے نال لائی بیٹھے آں
ہر ہر گل کی مرض بنائی بیٹھے آں
انہاں مرضاں کولوں جدوں ڈرنے ساں
ویلے او وی بڑے چنگے سن ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

او وی دن سن جدوں چھوٹیاں موٹھیاں قسماں چنگیاں لغنیاں سن
چن تکی تے مونہہ تکنے نیاں رسماں چنگیاں لغنیاں سن
اک دوجے نی خاطر جینے مرنے ساں
ویلے او وی بڑے چنگے سن ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

کھر نیاں توں چوری چوری چیزاں اک دوہے کی دینے ساں
سارے ٹھاکنے سن فیر وی گٹھیاں رہنےساں
چنگیاں گلاں تے وی عمل گھٹ گھٹ کرنے ساں
ویلے او وی بڑے چنگے سن ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

چنگیاں مندیاں دی جدوں سمجھ نئیں سی
ویے او وی بڑے چنگے سن
ہن ہر ہر گل دی سمجھ آن لغی
ویلے اے وی بڑے چنگے ہن

 

[عبدالقیوم چوہدری]

ودھیا جی

 

[گل زیب انجم]

ودھیا جی

شکریہ جناب