عبداللہ محمد
محفلین
چیر ہرن
میں سارا دن کیہ کردا ہاں
اپنے پرچھاویں پھڑدا ہاں
اپنی دھپّ وچ ہی سڑدا ہاں
ہر دہوں دے دریودھن اگے
بے چینی دی چوپڑ دھر کے
مایوسی نوں داء 'تے لا کے
شرماں دی دروپد ہردا ہاں
تے میں پانڈو ایس صدی دا
اپنا آپ دشاسن بن کے
اپنا چیر-ہرن کردا ہاں
ویکھ نگن اپنی قعیاں نوں
آپے توں نفرت کردا ہاں
ننگے ہونوں بہں ڈردا ہاں
جھوٹھ کپٹ دے کجن تائیں
لکھ اس 'تے پردے کردا ہاں
دن بھر بھٹکن دے جنگل وچ
پیلے جسماں دے پھلّ سنگھدا
شہرت تے سرور 'تے گھمدا
بے شرمی دے گھٹّ بھردا ہاں
یاراں دے سن بول کسیلے
پھٹکاراں سنگ ہوئے میلے
بجھے دل 'تے نت زردہ ہاں
میں زندگی دے مہامبھارت دا
آپ اکلا یدھ لڑدا ہاں
قسمت والے ویوہ-چکر وچ
اپنے خواباں دا ابھمنیو
جیدرتھ سمیاں دے ہتھوں
ویکھ کے مریا نت سڑدا ہاں
تے پرتگیا نت کردا ہاں
کل دا سورج ڈبن تیکن
سارے کورو مار دیاںگا
جاں مر جان دا پرن کردا ہاں
پر نہ ماراں نہ مردا ہاں
اپنے پالے وچ ٹھردا ہاں
تے بسّ ایس نموشی وچ ہی
کورواں دا رتھّ ہکدے ہکدے
زلت دے وچ پسدے پسدے
رات دے کالے تنبوآں اندر
ہار ہٹّ کے آ وڑدا ہاں
نیند دا اک سپّ پال کے
اپنی جیبھے آپ لڑا کے
بے ہوشی نوں جا پھڑدا ہاں
میں سارا دن کیہ کردا ہاں
اپنے پرچھاویں پھڑدا ہاں
اپنا آپ دشاسن بن کے
اپنا چیر ہرن کردا ہاں
میں سارا دن کیہ کردا ہاں
اپنے پرچھاویں پھڑدا ہاں
اپنی دھپّ وچ ہی سڑدا ہاں
ہر دہوں دے دریودھن اگے
بے چینی دی چوپڑ دھر کے
مایوسی نوں داء 'تے لا کے
شرماں دی دروپد ہردا ہاں
تے میں پانڈو ایس صدی دا
اپنا آپ دشاسن بن کے
اپنا چیر-ہرن کردا ہاں
ویکھ نگن اپنی قعیاں نوں
آپے توں نفرت کردا ہاں
ننگے ہونوں بہں ڈردا ہاں
جھوٹھ کپٹ دے کجن تائیں
لکھ اس 'تے پردے کردا ہاں
دن بھر بھٹکن دے جنگل وچ
پیلے جسماں دے پھلّ سنگھدا
شہرت تے سرور 'تے گھمدا
بے شرمی دے گھٹّ بھردا ہاں
یاراں دے سن بول کسیلے
پھٹکاراں سنگ ہوئے میلے
بجھے دل 'تے نت زردہ ہاں
میں زندگی دے مہامبھارت دا
آپ اکلا یدھ لڑدا ہاں
قسمت والے ویوہ-چکر وچ
اپنے خواباں دا ابھمنیو
جیدرتھ سمیاں دے ہتھوں
ویکھ کے مریا نت سڑدا ہاں
تے پرتگیا نت کردا ہاں
کل دا سورج ڈبن تیکن
سارے کورو مار دیاںگا
جاں مر جان دا پرن کردا ہاں
پر نہ ماراں نہ مردا ہاں
اپنے پالے وچ ٹھردا ہاں
تے بسّ ایس نموشی وچ ہی
کورواں دا رتھّ ہکدے ہکدے
زلت دے وچ پسدے پسدے
رات دے کالے تنبوآں اندر
ہار ہٹّ کے آ وڑدا ہاں
نیند دا اک سپّ پال کے
اپنی جیبھے آپ لڑا کے
بے ہوشی نوں جا پھڑدا ہاں
میں سارا دن کیہ کردا ہاں
اپنے پرچھاویں پھڑدا ہاں
اپنا آپ دشاسن بن کے
اپنا چیر ہرن کردا ہاں