سلطان باہو کلامِ باہُو

غدیر زھرا

لائبریرین
دل دریا خواجہ دِیاں لہراں گھمن گھیر ہزاراں ہُو
رہن دلیلاں وچہ فکر دے بے حد بے شماراں ہُو
پردیسی نال نیوں لگایا بے سمجھی دیاں ماراں ہُو
ہَسن کھیڈن بھلیا باہُو عِشق چنگھائیاں دھاراں ہُو

۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

قلب نہ ہِلیا تاں کِیہ ہویا، ہویا ذِکر زبانی ہُو
قلبی، رُوحی، سّری سبھے راہ حیرانی ہُو
شاہ رگ تِھیں نزدیک جو رہندا یار نہ مِلیا جانی ہُو
نام فقیر تِنھاں دا جیہڑے وسّن لا مکانی ہُو

۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔​
 
آخری تدوین:

غدیر زھرا

لائبریرین
عِشق دی بھاہ، ہڈاں دا بالن، عاشق بہ سکِیندے ہُو
گھت کے جان جِگَر وِچ آرہ، ویکھ، کباب تلِیندے ہُو
سر گردان پِھرَن ہر ویلے خُوں جگر دا پِیندے ہُو
ہوئے ہزاراں عاشِق باہُو، عِشق نصیب کہیندے ہُو​
 

غدیر زھرا

لائبریرین
تُلہ بنھ توکّل والا ہو مردانے ترئیے ہُو
جس دُکھ تھیں ںسُکھ حاصِل ہووےاُس تھیں مُول نہ ڈرئیے ہُو
" مَعَ العُسرِ یُسرًا " آیا چِت اوسے ول دھرئیے ہُو
بےپرواہ درگاہ اوہ باہُو، رو رو حاصِل بھرئیے ہُو
 
آخری تدوین:

غدیر زھرا

لائبریرین
عاشِق سوئی حقیقی جیہڑا قتل مشُوق دے منّے ہُو
عشق نہ چھوڑے، مُکھ نہ موڑے سَے تلواروں کھنّے ہُو
جِت ول ویکھے راز ماہی دا لگّے اوسے بنّے ہُو
سچا عِشق حُسَینِ علی (ع): سِر دیوے راز نہ بھنّے ہُو​
 

غدیر زھرا

لائبریرین
ہِک جاگن ہِک جاگ نہ جانن، جاگدیاں اوہ ستّے ہُو
ہِک ستّیاں جا واصِل ہوئے، جاگدیاں ہِک مُٹھّے ہُو
کیہ ہویا جے گھُگّو جاگے جو لَیندا ساہ پُٹھّے ہُو
مَیں قُربان تِنھاں توں جِنھاں کُھوہ پریم دے جُتّے ہُو​
 
آخری تدوین:
باہُو باغ بہاراں کھِڑیا نرگس ناز شرم دا ہُو
دل وچ کعبہ سہی کیتو سے پاکوں پاک پَرم دا ہُو
الب طلب طواف تمامی حُب حضور حَرم دا ہُو
گیا حِجاب تھیوسے حاجی بخشیوُس راہ کرم دا ہُو
 

غدیر زھرا

لائبریرین
عشق دی بھاہ ہڈاں دا بالن، عاشق بہہ سکیندے ہُو
گھتّ کے جان جگر وچ آرا، ویکھ کباب تلیندے ہُو
سرگرداں پھرن ہر ویلے، خون جگر دا پیندے ہُو
ہوئے ہزاراں عاشق باہو، عشق نصیب کہیندے ہُو
 
آخری تدوین:

غدیر زھرا

لائبریرین
دل کالے کنوں منہ کالا چنگا، جے کوئی اس نوں جانے ہُو
منہ کالا دل اچھا ہووے، تاں دل یار پچھانے ہُو
ایہہ دل یار دے پچھے ہووے، متاں یار سنجانے ہُو
سَے عالم چھوڑ مسیتاں نٹھے باہو، جد لگے دل ٹکانے ہُو
 
آخری تدوین:

غدیر زھرا

لائبریرین
دل تے دفتر وحدت والا، دائم کریں مطالعہ ہُو
ساری عمر پڑھدیاں گزری، جھلاں دے وچ جالیا ہُو
اکو اسم ﷲ دا رکھیں، ایہو سبق کمالیا ہُو
دوویں جہان غلام تنھاں دے باہو، جیں دل ﷲ سمبھالیا ہُو
 
آخری تدوین:
Top