کلام حضرت میاں محمد بخش

[خالد محمود چوہدری]

اول حمد ثنا الہی جو مالک ہر ہردا
اس دا نام چتارن والا کسے میدان نہ ہردا
اوہ محبوب حبیب ربانا حامی روز حشر دا
آپ یتیم یتیماں تائیں ہتھ سرے پر تردا
آپ مکانوں خالی اس تھیں کوئی مکان نہ خالی
ہر ویلے ہر چیز محمّد رکھدا نت سنبھالی
پاک کریم امت دا والی مہر شفاعت کردا
جبرائیل جہے جس چاکر نبیاں دا سر کردا
موسیٰ خضر نقیب انہاں دے اگے بھجن راہی
اوہ سلطان محمّد والی مرسل ہور سپاہی
حسن بازار اوہدے سو یوسف پردے ہون وکاندے
ذوالقرنین سلیماں جیسے خدمتگار کہاندے
جیون جیون جھوٹا ناواں موت کھلی سر اتے
لکھ کروڑ تیرے تھیں سوہنے خاک اندر رل ستے
بن آئی جند نکلے ناہیں کوئی جہان نا چلدا
ڈاہڈے دے ہتھ قلم محمّد وس نہیوں کجھ چلدا
لوئے لوئے بھر لے کُڑِیے جے تدھ بھانڈا بھرنا
شام پئی بن شام محمد گھر جاندی نے ڈرنا
دلبر مینوں منہ نہ لاندا عشق پسند نہ کردا
کھو پئی سب کیتی کتری سکہ بنیا زر دا
یار کرے جد اپنا تینوں رکن ہور اشنایاں
ماں پیو سجن یاد نہ رہسن حرص نہ بھینا بھائیاں
نیچاں دی اشنائی کولوں فیض کسے نئیں پایا
ککر تے انگور چڑھایا ہر گچھا زخمایا​

 

[امیداورمحبت]

خوب ۔۔۔۔۔۔۔۔۔

 

[نایاب]

حق ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
سچا کلام
بہت دعائیں

 

[اوشو]

اللہ اللہ
اس نوچندی جمعرات کو کھڑی شریف حاضری دینے کی سعادت حاصل ہوئی۔
خس خس جیڈا قدر نہ میرا صاحب ہتھ وڈھیایاں
میں گلیاں دا رُوڑا کوُڑا ، محل چڑھایا سائیاں
شکریہ خالد محمود چوہدری جی