گل سن چھلیا

[زبیر مرزا]

جا وو نی کوئی موڑ لیاوو نی میرے نال گیا جے لڑ کے
اللہ کرے آ جاوے جے سوہنا
دیواں جان قدماں وچ تھر کے
چھلا بیری پور اے
وطن ماہی دا دور اے
جاناں پہلے پور اے
او گل سن چھلیا
او چھورا دل نوں لایا
چھلا کالیاں مرچاں
مورا پی کے مرساں
سرے تیرے چڑھ ساں
گل سن او چھلیا
ڈھولا تیرے توں کادا اولا
چھلا نو نو تھیوے
پتر مٹھڑے میوے
اللہ سب نوں دیوے
چھلا چیچی پایا
دھیاں دھن نے پرایا
چھلا لشکاں مارے
ماواں جانیاں وارے پت
پچھیاں دے بھارے
اللہ سنگ نہ نکھیڑے
بساں کلر کہار دیاں
او پنجتن شرماں رکھے
شالا سارے ونہار دیاں
چھلا پایا گہنے
سدا ماپے نییں رہنے
دکھ جنڈری دے سہنے
گل سن ڈھولا ساڑ کے کیتا ای کولا
چھلا مڑ کے نییں آیا
رونا عمراں دا پایا
ملیا ای دیس پرایا
گل سن چھلیا
او ڈھولا کانوں پاناں اے رولا
چھلا ہویا ویری
سجن بجھ گئے کچہری
روواں شکر دوپہری
گل سن چھلیا
پاوے ، برا ویلا نہ آ وے

شوکت علی دی آواز وچ

 

[شمشاد]

واہ واہ جی

گل سُن چھلیا

 

[نایاب]

واہہہہہہہہ بہت خوبصورت شراکت
بہت دعائیں
کیسا سنہرا دور وقت کی دھول میں چھپ گیا ۔
ہیر وارث شاہ ۔ بانسری کی تانیں ۔ چھلے ٹپے ماہیئے ۔۔۔۔
پنجاب کی ثفاقت میں بہت بدلاؤ آ گیا ۔

 

[عمر سیف]

زبردست