محمد اظہر نذیر
محفلین
ہک چٹھی پائی سجنڑاں کی
او پڑھ ونجے، میں رج نچاں
چھُپ کوٹھے تے بے لکھیا اے
تُوں جانی ہیں، اے لکھیا اے
جے مینوں اپنڑا لکھ دیوے
تے کنداں دے وچ وج نچاں
ہک چٹھی پائی سجنڑاں کی
او پڑھ ونجے، میں رج نچاں
کیوں سڑیا بُسیا بیٹھا ایں
تُون میتھوں رُسیا بیٹھا ایں
جے من جاویں صد شُکر کراں
پا گھُنگھُنگرو پیراں کج نچاں
ہک چٹھی پائی سجنڑاں کی
او پڑھ ونجے، میں رج نچاں
نک نتھلی اُنگل مُندری اے
سج سج کے بیٹھی سُندری اے
ہر ایرا غیرا ویکھے گا
او ویکھے جے سج دھج نچاں
ہک چٹھی پائی سجنڑاں کی
او پڑھ ونجے، میں رج نچاں
