بابا بلھے شاہ کلام بابا بُلے شاہ

[شمشاد]

بلھا کیہ جاناں میں کون
نہ میں مومن وچ مسیت آں
نہ میں وچ کفر دی ریت آں
نہ میں پاکاں وچ پلیت آں
نہ میں موسی نہ فرعون
بلھا کیہ جاناں میں کون

نہ میں اندر بید کتاباں
نہ وچ بھنگاں،نہ شراباں
نہ وچ رنداں مست خراباں
نہ وچ جاگن ، نہ سون
بلھا کیہ جاناں میں کون

نہ وچ شادی نہ غمناکی
نہ میں وچ پلیتی پاکی
نہ میں آبی نہ میں خاکی
نہ میں آتش نہ میں پَون
بلھا کیہ جاناں میں کون

نہ میں عربی ، نہ لاہوری
نہ میں ہندی شہر نگوری
نہ ہندو نہ ترک پشوری
نہ میں رہندا وچ ندون
بلھا کیہ جاناں میں کون

نہ میں بھیت مذہب دا پایا
نہ میں آدم حوا جایا
نہ میں اپنا نام دھرایا
نہ وچ بیٹھن ، نہ وچ بھون
بلھا کیہ جاناں میں کون

اول آخر آپ نوں جاناں
نہ کوئی دوجا ہور پچھاناں
میتھوں ہور نہ کوئی سیانا
اوہ کھڑا ہے کون ! بُلھا
بلھا کیہ جاناں میں کون

 

[پردیسی]

وڈا بندہ وڈیاں گلاں ۔۔۔کوئی جوڑ نہی پا جی سائیں بلھے شاہ دا
بوہت ودیا کلام ۔۔۔ودیا تے سوہنا کلام پیش کرن دا شکریہ بھرا جی

 

[شمشاد]

بھانویں جان نہ جان وے، ویہڑے آوڑمیرے

بھانویں جان نہ جان وے، ویہڑے آوڑمیرے
میں تیرے قربان وے، ویہڑے آوڑ میرے


تیرے جیہا مینوں ہور نہ کوئی
ڈھونڈاں جنگل، بیلا، روہی
ڈھونڈاں تاں سارا جہان وے، ویہڑے آوڑ میرے
میں تیرے قربان وے، ویہڑے آوڑ


لوکاں دے بھانے چاک مہیں دا
رانجھا تاں لوکاں وچ کہیندا
ساڈا تاں ایمان وے، ویہڑے آوڑ میرے
میں تیرے قربان وے، ویہڑے آوڑ میرے


شاہ عنائت سائیں میرے
ماپے چھوڑ لگی لڑتیرے
لائیاں دی لج جان وے، ویہرے آوڑ میرے
میں تیرے قربان وے، ویہرے آوڑ میرے
(بابا بُلے شاہ)

 

[صائمہ شاہ]

نہ میں مومن وچ مسیت آں
نہ میں وچ کفر دی ریت آں
نہ میں پاکاں وچ پلیت آں
نہ میں موسی نہ فرعون
بلھا کیہ جاناں میں کون

 

[سید شہزاد ناصر]

بلھا کیہ جاناں میں کون
نہ میں مومن وچ مسیت آں
نہ میں وچ کفر دی ریت آں
نہ میں پاکاں وچ پلیت آں
نہ میں موسی نہ فرعون
بلھا کیہ جاناں میں کون

نہ میں اندر بید کتاباں
نہ وچ بھنگاں،نہ شراباں
نہ وچ رنداں مست خراباں
نہ وچ جاگن ، نہ سون
بلھا کیہ جاناں میں کون

نہ وچ شادی نہ غمناکی
نہ میں وچ پلیتی پاکی
نہ میں آبی نہ میں خاکی
نہ میں آتش نہ میں پَون
بلھا کیہ جاناں میں کون

نہ میں عربی ، نہ لاہوری
نہ میں ہندی شہر نگوری
نہ ہندو نہ ترک پشوری
نہ میں رہندا وچ ندون
بلھا کیہ جاناں میں کون

نہ میں بھیت مذہب دا پایا
نہ میں آدم حوا جایا
نہ میں اپنا نام دھرایا
نہ وچ بیٹھن ، نہ وچ بھون
بلھا کیہ جاناں میں کون

اول آخر آپ نوں جاناں
نہ کوئی دوجا ہور پچھاناں
میتھوں ہور نہ کوئی سیانا
اوہ کھڑا ہے کون ! بُلھا
بلھا کیہ جاناں میں کون

بہت ودھیا
ہسدےوسدے رہو

 

[سید شہزاد ناصر]

چُپ کر کے کریں گُزارے نُوں
سچ سُن کے لوک نہ سہندے نیں
سچ آکھیے تے گَل پَیندے نیں
پھر سچّے پاس نہ بہندے نیں
سچ مِٹّھا عاشِق پیارے نُوں
سچ شرع کرے بربادی اے
سچ عاشق دے گھر شادی اے
سچ کردا نَوِیں ابادی اے
جیہا شرع طریقت ہارے نُوں
چُپ عاشِق نوں نہ ہُندی اے
جس آئ سچ سوگندی اے
جِس ماھل سُہاگ دی گندھی اے
چھڈ دُنیا کُوڑ پسارے نُوں
چُپ کر کے کریں گُزارے نُوں
شمشاد

 

[شمشاد]

آسجن گل لگ اساڈے، کیہا جھیڑا لایو ای​

آسجن گل لگ اساڈے، کیہا جھیڑا لایو ای
ستیاں بیٹھیاں کجھ نہیں ڈٹھا، جاگدیاں شوہ پایو ای

قم باِذنی شمس بولے، اُلٹا کر لٹکایوای
عشقن عشقن جگ وچ ہوئیاں دےولاس بٹھایو ای

میں تیں کائی نہیں جدائی، پھر کیوں آپ چھپایوای
مجھیں آئیاں ماہی نہ آیا، پھوک برہوں ڈولایو ای

ایس عشق دے ویکھے کارے، یوسف کھوہ پوایو ای
وانگ زلیخا وچ مصر دے، گھنگٹ کھول رُلایو ای

ربِ ارنی موسی بولے، تد کوہ طور جلایو ای
لن ترانی جھڑکاں والا، آپے حکم سُنایو ای

عشق دیوانے کیتا فانی، دل یتیم بنایو ای
بلھا شوہ گھر وسیا آکے، شاہ عنائت پایو ای

آسجن گل لگ اساڈے، کیہا جھیڑا لایو ای

(بابا بُلے شاہ)​

 

[شمشاد]

آ مل یارا سار لے میری

آ مل یارا سار لے میری
میری جان دُکھاں نے گھیری
اندر خواب وچھوڑا ہویا، خبر نہ پیندی تیری
سنجی بن وچ لُٹی سائیاں، سُورپلنگ نے گھیری
ملاں قاضی راہ بتاون، دین بھرم دے پھیرے
ایہہ تاں ٹھگ جگت دے جھیور، لاون جال چوپھیرے
کرم شرع دے دھرم بتاون، سنگل پاون پیریں
ذات مذہب ایہہ عشق نہ پچھدا، عشق شرع دا ویری
ندیوں پارملک سجن دا، لہر لوبھ نے گھیری
ستگوربیڑی پھڑی کھلوتے، تیں کیوں لائی آویری
بلھا شاہ شوہ تینوں ملسی، دل نوں دے دلیری
پیتم پاس،تے ٹولنا کس نوں، بُھل گیوں شکر دوپہری
آ مل یارا سار لے میری
میری جان دُکھاں نے گھیری

(بابا بُلے شاہ)​

 

[شمشاد]

ایس نیونہہ دی اُلٹی چال

صابر نے جد نیونہہ لگایا
ویکھ پیا نے کیہہ دکھلایا
رگ رگ اندر کرم چلایا
زور اور دی گل محال
ایس نیونہہ دی اُلٹی چال

زکریا نے جد پایا کھارا
جس دم وجیا عشق نقارا
دھریا سر تے تکھا آرا
کیتا ایڈ زوال
ایس نیونہہ دی اُلٹی چال

جد یحیی نے پائی جھاتی
رمز عشق دی لائی کاتی
جلوہ دِتا اپنا ذاتی
تن خنجر کیتا لال
ایس نیونہہ دی اُلٹی چال

آپ اشارہ اکھ دا کیتا
تاں مدھوا منصور نے پیتا
سولی چڑھ کے درشن لیتا
ہویا عشق کمال
ایس نیونہہ دی اُلٹی چال

سلیمان نوں عشق جو آیا
مُندرا ہتھوں چا گوایا
تخت نہ پریاں دا پھر آیا
بھٹھ جھو کے، تھی بے حال
ایس نیونہہ دی اُلٹی چال

بلھے شاہ ہن چُپ چنگیری
نہ کر ایتھے ایڈ دلیری
گل نہ بندی تیری میری
چھڈ دے سارے وہم خیال
ایس نیونہہ دی اُلٹی چال

(بابا بُلے شاہ)​

 

[شمشاد]

ایسا جگیا گیان پلیتا

نہ ہم ہندو نہ ترک ضروری
نام عشق دی ہے منظوری
عاشق نے ہر جیتا
ایسا جگیا گیان پلیتا

ویکھو ٹھگاں شور مچایا
جمنا مرنا چا بنایا
مورکھ بُلھے رولا پایا
جس نوں عاشق ظاہر کیتا
ایسا جگیا گیان پلیتا

عاشق دی بات نیاری
پریم والیاں بڑی کراری
مورکھ دی مت اینویں ماری
واک سخن چُپ کیتا
ایسا جگیا گیان پلیتا

(بابا بُلے شاہ)​

 

[شمشاد]

اللہ رتا دل میرا
مینوں ب دی خبر نہ کائی
ب پڑھیاں کجھ سمجح نہ آوے
لذت الف دی آئی
ع تے غ دا فرق نہ جاناں
ایہہ گل الف سجھائی
بلھیا قول الف دے پُورے
جیہڑے دل دی کرن صفائی

(بابا بُلے شاہ)​

 

[شمشاد]

ایسی آئی من میں کاء

دُکھ سُکھ سبھ ونجایورے
ہار سنگار کو آگ لگاوں
گھٹ اُپرڈھانڈ مچایورے
اب کیوں ساجن چرلایورے

سُن کے گیان کی ایسی باتاں
نام نشان سبھی ان گھاتاں
کوئل وانگوں کوکاں آتاں
تیں اجے وی ترس نہ آیورے
اب کیوں ساجن چرلایورے

گل مرگانی سیس کھپریا
بھیکھ منگن نوں در در پھریا
جوگن نام بھیا ، لٹ دھریا
انگ بحبوت رُمایورے
اب کیوں ساجن چرلایورے

عشق ملاں نے بانگ سُنائی
اٹھ دوڑن گل واجب آئی
کر کر سجدے گھرول دھائی
متھے محراب ٹکایورے
اب کیوں ساجن چرلایورے

پریم نگر دے اُلٹے چالے
خونی نین ہوئے خوش حالے
آپے آن پھسی وِچ جالے
پھس پھس آپ کوہایورے
اب کیوں ساجن چرلایورے

دکھ بر ہوں نہ ہون پرانے
جس تن پیڑاں سوتن جانے
اندر جھڑکاںباہر طعنے
نیونہہ لگیاں دکھ پایورے
اب کیوں ساجن چرلایورے

مینا مالن روندی پکڑی
برہوں پکڑی کرکے تکڑی
اک مرنا دوجی جگ دی پھکڑی
ہن کون بنا بن آیورے
اب کیوں ساجن چرلایورے

بلھا شوہ سنگ پیت لگائی
سوہنی بن تن سبھ کوئی آئی
ویکھ کے شاہ عنائت سائیں
جی میرا بھرمایورے
اب کیوں ساجن چرلایورے

(بابا بُلے شاہ)​

 

[شمشاد]

اِٹّ کَھڑَکّے، ٹکر پّکے
تتّا ہووے چُلّھا
آن فِقیر تے کھا کھا جاوَن،
راضِی ہووے بُلّھا
جِس تن لگیّا عشق کمال
ناچے بے سُر، تے بے تال

درد مند نوں کوئ نہ چھیڑے
جس نے آپے دُکھ سہیڑے
جمنا جیونا مُول اُکھیڑے
بُوجھے اپنا آپ خیال
جِس تن لگیّا عشق کمال
ناچے بے سُر، تے بے تال
(بابا بلے شاہ)

 

[شمشاد]

چُپ کر کے کریں گُزارے نُوں​

سچ سُن کے لوک نہ سہندے نیں​

سچ آکھیے تے گَل پَیندے نیں​

پھر سچّے پاس نہ بہندے نیں​

سچ مِٹّھا عاشِق پیارے نُوں​

سچ شرع کرے بربادی اے​

سچ عاشق دے گھر شادی اے​

سچ کردا نَوِیں ابادی اے​

جیہا شرع طریقت ہارے نُوں​

چُپ عاشِق نوں نہ ہُندی اے​

جس آئ سچ سوگندی اے​

جِس ماھل سُہاگ دی گندھی اے​

چھڈ دُنیا کُوڑ پسارے نُوں​

چُپ کر کے کریں گُزارے نُوں​

(بابا بُلے شاہ)​

 

[شمشاد]

دِل لوچے ماہی یار نوں​

اِک ہَس ہَس گلّلاں کردیاں​

اِک روندیاں دھوندیاں پھِردیاں​

کہو پُھلی بسنت بہار نوں​

دِل لوچے ماہی یار نوں​

مَیں نھاتی دھوتی رہ گئی​

کوئی گنڈھ سَجَن دل بہہ گئی​

بھاہ لاویے، ہار سنگار نُوں​

دِل لوجے ماہی یار نُوں​

(بابا بلے شاہ)​

 

[شمشاد]

جِس نے ویس عشق دا کیتا​

دُھر درباروں فتوٰے لیتا​

جدُوں حضُوروں پیالہ پیتا​

کُجھ نہ رہیا جواب سوال​

جِس تن لگیّا عشق کمال​

ناچے بے سُر، تے بے تال​

جِس دے اندر وسّیا یار​

اُٹّھیا یار و یار پُکار​

نہ اوہ چاہے راگ نہ تار​

اینویں بیٹھا، کھیڈے حال​

جِس تن لگیّا عشق کمال​

ناچے بے سُر، تے بے تال​

بُلّھیا! شَوہ نگر سچ پایا​

جھُوٹھا رولا سبّھ مُکایا​

سچّیاں کارن سچّ سُنایا​

پایا اُس دا پاک جمال​

جِس تن لگیّا عشق کمال​

ناچے بے سُر، تے بے تا​

(بابا بُلے شاہ)​

 

[سید زبیر]

شمشاد صاحب ، نہایت خوبصورت کلام شئیر کرنے کا بہت بہت بہت شکریہ

آپ اشارہ اکھ دا کیتا​

تاں مدھوا منصور نے پیتا​

سولی چڑھ کے درشن لیتا​

ہویا عشق کمال​

ایس نیونہہ دی اُلٹی چال​

سائیں شاہ لطیف بھٹائی فرماتے ہیں
سولی نے ہے بلایا سب کو ، کون چلے گی ساتھ
ان سے رہا نہ جائے ،کریں جو پیا ملن کی بات
ایک اور جگہ فرماتے ہیں
جن کے من میں پریت ہے ان کو سولی نے ہے بلایا
پیچھے قدم ہٹا نہ عاشق ! گر ہے عشق کا دعویٰ
کاٹ کے سر تو لے آ ، پھر کر باتیں پیار کی

 

[شمشاد]

شکریہ زبیر بھائی۔

ایک جگہ سلطان باہو رحمۃ اللہ کا پنجابی کلام بھی شریک محفل کیا ہے۔ کیا ہی بات ہے ان کے کلام کی بھی۔

 

[شیزان]

بوہت ودیا کلام ۔۔ شکریہ شمشاد بھائی

 

[شمشاد]

آو سیو رل دیونی ودھائی
میں ور پایا رانجھا ماہی

اج تاں روز مبارک چڑھیا
رانجھا ساڈے ویہڑے وڑیا
ہتھ کھونڈی موڈے کمبل دھریا
چاکاں والی شکل بنائی
آو سیو رل دیونی ودھائی
میں ور پایا رانجھا ماہی

مکٹ گئواں دے وچ رُلدا
جنگل جوہاں وچ کس مُل دا
ہے کوئی اللہ دے ول بھلدا
اصل حقیقت خبر نا کائی
آو سیو رل دیونی ودھائی
میں ور پایا رانجھا ماہی

بلھے شاہ اک سودا کیتا
پیتا زہر پیالہ پیتا
نہ کجھ لاہا ٹوٹا لیتا
درد دُکھاں دی گٹھڑی چائی
آو سیو رل دیونی ودھائی
میں ور پایا رانجھا ماہی

(بابا بُلے شاہ)​