اک نقطے وچ گل مُکدی اے
پھر نکتہ چھوڑ حساباں نوں
کر دور کفر دیاں باباں نوں
لاہ دوزخ کور عذاباں نوں
کر صاب دلے دیا خواباں نوں
گل ایسے گھر وچ ڈھکدی اے
اک نقطے وچ گل مکدی اے
انوں متھا زمین گھسائی دا
لمان پا محراب دکھائی دا
پڑھ کلمہ لوک ہسائی دا
دل اندر سمجھ نا لیائی دا
کدی بات سچی...