اریب آغا ناشناس
محفلین
ایک غزل میں نے تحریر کی ہے۔ آپ سب حضرات سے ملتمس ہوں کہ اس کی خامیوں اور غلطیوں سے مطلع کریں مخصوصاََ وزن اور گرامر سے متعلق۔
چہ جفا کردی تو بر من، اندکے با خود کن پرسان
یا مرا کُشتی تو قاتل یا مرا کردی تو گریان
در دلِ غمگین و نالان در نَبَستم بر تو یارا
ہر درے بر من تو بندی در دلِ سنگین و نازان
تا نسوزم ہمچو ہندو در غمِ آتش انگیزت
یا نصیبم جورِ سنگین یا دلم مجروح و نالان
بر زبانم وردِ نامت ہر دمے ہر لحظہ باشد
در دلم چو خانہ سازی، مے شود آن خانہ تابان
بر منِ مسکین و حیران گر کنی رحمے تو یارا
تا قیامت سجدہ ریزم در حضورِ تو اے یزدان
اے حرامم بادا دنیا گر نبینم رویت لیکن
با دلِ سنگینِ خود شاید مرا مے خواہی رنجان
ناشناست را تو بین کہ در غمِ ہجرت مے مِیرد
تو خرامی خندان خندان من ز خویت گریان گریان
(اریب آغا ناشناس)
چہ جفا کردی تو بر من، اندکے با خود کن پرسان
یا مرا کُشتی تو قاتل یا مرا کردی تو گریان
در دلِ غمگین و نالان در نَبَستم بر تو یارا
ہر درے بر من تو بندی در دلِ سنگین و نازان
تا نسوزم ہمچو ہندو در غمِ آتش انگیزت
یا نصیبم جورِ سنگین یا دلم مجروح و نالان
بر زبانم وردِ نامت ہر دمے ہر لحظہ باشد
در دلم چو خانہ سازی، مے شود آن خانہ تابان
بر منِ مسکین و حیران گر کنی رحمے تو یارا
تا قیامت سجدہ ریزم در حضورِ تو اے یزدان
اے حرامم بادا دنیا گر نبینم رویت لیکن
با دلِ سنگینِ خود شاید مرا مے خواہی رنجان
ناشناست را تو بین کہ در غمِ ہجرت مے مِیرد
تو خرامی خندان خندان من ز خویت گریان گریان
(اریب آغا ناشناس)