عبدالقیوم چوہدری
محفلین
اَساں بسم اللہ نوں پڑھ کے اج کیتی شروع کتاب
وچ موراں دے پَر رکھے، اساں لائے عطر گلاب
وچ اکھاں غوطہ ماریا تے پکڑی زلف دی لج
اساں موتی کڈھیا میم دا، اساں کیتاں کم شتاب
اساں ورقے تھلے خیال دے تے کاف وچ ویکھیا نون
اساں مستی لئی الست دی اساں پیتی رج شراب
اساں نیتاں بنیاں پکیاں، اساں یاریاں لائیاں سچیاں
اساں بھلے ساں جد سمجھیا دل دل کیتا کم خراب
بِن ویکھیاں اوس نوں منیا، اساں کاسا آپے بھنیاں
جد ڈوری دتی یار نوں ساڈے مُکے سب عذاب
وچ اکھاں غوطہ ماریا تے پکڑی زلف دی لج
اساں موتی کڈھیا میم دا، اساں کیتاں کم شتاب
اساں ورقے تھلے خیال دے تے کاف وچ ویکھیا نون
اساں مستی لئی الست دی اساں پیتی رج شراب
اساں نیتاں بنیاں پکیاں، اساں یاریاں لائیاں سچیاں
اساں بھلے ساں جد سمجھیا دل دل کیتا کم خراب
بِن ویکھیاں اوس نوں منیا، اساں کاسا آپے بھنیاں
جد ڈوری دتی یار نوں ساڈے مُکے سب عذاب
