ایک ایسا پنجابی کلام جسے آپ بار بار سنے بنا نہیں رھیں گے.چیلنج ہے

[خالد محمود چوہدری]

جن احباب کی نظر سے اب تک نہیں گذرا ۔لطف اندوز ہو سکتے ہیں

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

جَد پنچھی گھر نوں آؤندے نے
جَد عاشق جنگلی بھؤندے نے
جَد پے جائے شام،،آبادی تے
جَد دُھونڑی دُھخے سمادھی تے
جَد رُکھ وی چُپاں وٹ لیندے
جَد تاجر کَٹھی کَھٹ لیندے
جَد بِرہن کوئی روندی اے
جَد کھوھ نیناں دے جوندی اے
جَد جوبن ہووے دُکھاں تے
جَد قسمت رُسّے سُکھاں تے
بَنڑ تیز کٹاری ایہہ سوچاں،،،سینے چوں رت چواندئیاں نے
مینوں یاداں تیریاں آندیاں نے
۔
جَد آلی دیوے بَلدے نے
جَد درد سونیھڑے گھَلدے نے
جَد سوچاں سینے ساڑدیاں
جَد سُکھ دا وَرقا پاڑ دیاں
جَد پیڑ کلیجے چڑھ جاندی
دِل مُندری تے غم جڑ جاندی
جَد چمکے چن آسماناں تے
جَد نیندر چڑھے ناداناں تے
جَد غم دا آوا دُکھدا اے
دِل درداں دے نال دُکھدا اے
فِر بیتیاں گلاں بنڑ ہَنجو،،،نیناں چوں نیندر دھوندیاں نے
مینوں یاداں تیریاں آوندیاں نے
۔
جَد کَلیاں اکھاں کھول دیاں
جَد خُشبو باغیں ڈول دیاں
جَد پھُل ہلارے کھاندے نے
بُلبل نوں ناز وَکھاندے نے
جَد بلبل گانڑاں گاندی اے
پھُلاں توں واری جاندی اے
جَد گیندا مہکاں دیندا اے
جَد سیک اے بَھورا سہندا اے
جَد گُلھر روپ وَکھیندا اے
سُکھ چین ھوا نال کھیندا اے
فِر دِل وِچ تیری صورت توں اے سوچاں پردے لاؤندیاں نے
مینوں یاداں تیریاں آؤندیاں نے
۔
جَد بگلا چَھنڈے کھمباں نوں
جَد بُور سجاوے امباں نوں
جَد لگ جاں گوڑاں تُوتاں تے
جَد ریشم وِچھے شَتوتاں تے
جَد کوڑی نِمے شَھت ھووے
جَد بھورا اُسدا بیعت ھووے
جَد کِکراں تے پھُل کھِل جاندے
کُھمرا تے گُگھی مِل جاندے
جَد لکّے کُٹکن لگ جاندے
جَد عطراں دے چو وگ پیندے
فِر سوہنڑیاں شکلاں بنڑ ھوکے،،،سینے وچ آنڑ سموندیاں نے
مینوں یاداں تیریاں آؤندیاں نے
۔
جَد پِپل دے پَت ھِلدے نے
جَد پھُل تے بھَورا مِلدے نے
جَد کوئل بولے باگاں دی
جَد لہہ جائے کنُج ناگاں دی
جَد سرُو سلامی دیندے نے
سُمبل کی خَورے کہندے نے
ٹالی دے پت محرابی جئے ،،
جَد نام سجنڑ دا لیندے نے
ساہواں دِیاں ڈاراں کیوں خَورے،،،فِر تیرے ولے بھوندیاں نے
مینوں یاداں تیریاں آوندیاں نے
۔
جَد پَیلاں پاوے مور پیا
جَد چشمے ھووے شور پیا
جَد چکوی چن ول اڈ جاوے
جَد گوری مروا گُڈ جاوے
جَد جوبن ھوئے بَھاراں تے
جَد کھلدے پُھل اناراں دے
جَد قُقنس موجی چڑ جاندا
جَد اپنڑی اگے سڑ جاندا
جَد ھنس وَلیویں کھاندے نے
جَد بیلی پیت نبھاندے نے
جَد کاں وی یار کَلول کرن
جَد طوطے ٹال مٹول کرن
کر یاد وصل دیان رُتاں نوں،،،،اے اکھاں چَھم چَھم روندیاں نے
مینوں یاداں تیریاں آؤندیاں نے

جَد سوچ پٹاری کُھل جاندی
جَد زہر لہو وچ گُھل جاندی
سَپ ساھیں شُوکن لگ پیندے
جَد پچِھے غم دے وَگ پیندے
جَد جُسّہ نیل و نیل ھووے
جَد ناں کوئی وَید وکیل ھووے
جَد زور نہ چلے ہاواں تے
جَد مانڑ رہوے ناں باواں تے
پھر آساں بیڑی ڈوب جیاں،،،سر اپنڑے مٹی پوندیاں نے
مینوں یاداں تیریان آؤندیان نے
۔
جَد سَدراں مٹی رَلدیاں نے
جَد ھاواں بُوھے مَلدیاں نے
جَد ساہ وی سینہ ڈنگ جاندے
لے خنجر دل چوں لنگ جاندے
جَد ھَڈاں چوں مِکھ سڑ جاندی
جِند ہجر کڑاھے چڑھ جاندی
جَد رُوپ سَروپ وی بھُل جاوے
دِل مَرنڑ مَرانڑے وی تُل جاوے
مینوں سڑیا وڑیا ویکھ جدوں سب سئیاں چُنڈ چھڑاندیاں نے
مینون یاداں تیریاں آؤندیاں نے

جَد غم دا پَکھڑا پک جاندا
جَد ساہ وی چل چل تَھک جاندا
آخر اے سینے رُک جاندا
سَب آساں دا پُھل سُک جاندا
جَد چلدی نبض کھَلو جاندی
دُکھاں دی چھُٹی ھو جاندی
جَد پا پھَٹے غُسلیندے نیں
پھر فرضی وَینڑ کَریندے نیں
جَد قبرستانیں کھڑ دے نیں
تکبیراں چارے پڑ ھدے نیں
جَد تازہ پُٹی قبرے تے،،،،کوئی غیراں مٹی پوندیاں نے
مینوں یاداں تیاریاں آوندیان نے

بابا غلام حُسین ندیم

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

 

[خالد محمود چوہدری]

...

 

[خالد محمود چوہدری]

بابا جی کی شاعری کے چند نمونے