ریحان احمد ریحانؔ
محفلین
بَکارِ خَویْش حَیرانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
پَریشانَم پریشانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
نَدارَم جز تو مَلجائے نَدانَم جز تو ماوائے
توئی خود ساز و سامانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
شَہا بیکس نوازی کُن طَبِیبا چارہ سازی کن
مریضِ دردِعِصیانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
نَرَفتم راہِ بِینایاں فُتادَم در چَہِ عِصیاں
بِیا اے حَبلِ رَحمانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
گُنہ بر سر بلا بارَد دِلَم دردِ ہوا دارَد
کہ دانَدْ جُز تو دَرمانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللّٰ
اگر رانی و گر خوانی غُلامَم اَنْتَ سُلْطَانِی
دِگر چیزے نَمِیدانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
بکہفِ رَحمتم پَروَر زِ قِطمیرَم مَنِہ کم تر
سگِ درگاہِ سلطانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
گُنہ در جانَمآتِش زَد قیامت شُعلہ۔ می خِیزد
مدد اے آبِ حیوانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
چو مَرگَم نَخلِ جاں سُوزَد بہارَم را خزاں سوزد
نہ رِیزَدبَرگِ اِیمانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
چو محشر فتنہ اَنگیزَد بلائے بے اماں خِیزَد
بجویم از تو دَرمانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
پِدَر را نفرتے آیَدْ پِسر را وَحشت اَفزایَدْ
تو گِیری زیرِ دامانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
عزیزاں گَشْتہ دور اَز مَن ہَمہ یاراں نُفُور اَ ز من
دَریں وحشت تُرا خوانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
گدائی آمد ای سلطاں بامّیدِ کَرم نالاں
تَہی داماں مَگِردانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
اگر می رانِیم از در بمن بِنُما دَرے دیگر
کُجا نالَم کِرا خوانم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
گرفتارَم رہائی دِہ مَسیحا مُومْیائی دِہ
شِکستَم رنگِ سامانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
رضاؔیَت سائلِ بے پر توئی سلطانِ لَا تَنْھَرْ
شہا بَہرے اَزیں خوانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
پَریشانَم پریشانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
نَدارَم جز تو مَلجائے نَدانَم جز تو ماوائے
توئی خود ساز و سامانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
شَہا بیکس نوازی کُن طَبِیبا چارہ سازی کن
مریضِ دردِعِصیانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
نَرَفتم راہِ بِینایاں فُتادَم در چَہِ عِصیاں
بِیا اے حَبلِ رَحمانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
گُنہ بر سر بلا بارَد دِلَم دردِ ہوا دارَد
کہ دانَدْ جُز تو دَرمانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللّٰ
اگر رانی و گر خوانی غُلامَم اَنْتَ سُلْطَانِی
دِگر چیزے نَمِیدانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
بکہفِ رَحمتم پَروَر زِ قِطمیرَم مَنِہ کم تر
سگِ درگاہِ سلطانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
گُنہ در جانَمآتِش زَد قیامت شُعلہ۔ می خِیزد
مدد اے آبِ حیوانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
چو مَرگَم نَخلِ جاں سُوزَد بہارَم را خزاں سوزد
نہ رِیزَدبَرگِ اِیمانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
چو محشر فتنہ اَنگیزَد بلائے بے اماں خِیزَد
بجویم از تو دَرمانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
پِدَر را نفرتے آیَدْ پِسر را وَحشت اَفزایَدْ
تو گِیری زیرِ دامانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
عزیزاں گَشْتہ دور اَز مَن ہَمہ یاراں نُفُور اَ ز من
دَریں وحشت تُرا خوانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
گدائی آمد ای سلطاں بامّیدِ کَرم نالاں
تَہی داماں مَگِردانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
اگر می رانِیم از در بمن بِنُما دَرے دیگر
کُجا نالَم کِرا خوانم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
گرفتارَم رہائی دِہ مَسیحا مُومْیائی دِہ
شِکستَم رنگِ سامانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
رضاؔیَت سائلِ بے پر توئی سلطانِ لَا تَنْھَرْ
شہا بَہرے اَزیں خوانَم اَغِثْنِیْ یَا رَسُوْلَ اللہ
