سلمان حمید
محفلین
شاعرہ ناعمہ عزیز کی نظم "میں ڈر دی کج نئیں کہندی آں" کا پارٹ ٹو پیش خدمت ہے۔ اسے ازراہ مذاق ہی لیا جائے۔ شکریہ
میں ڈوب کے تر دی رہندی آں
میں مچھّیاں پھڑدی رہندی آں
مینوں میری امی کہندی اے
تو اے کی کردی رہندی آں
جے تینوں کوئی کم نئیں
تے ہانڈی دھر، نالے روٹی پا
میں جھڑکاں سن کے کمرے وچ
بہناں نال لڑدی رہندی آں
پر ابو کولوں ڈردی آں
تے ڈر دی کج نئیں کہندی آں
جدوں ابو گھر وچ ہندے نیں
مینوں سارے لوکی پُچھدے نیں
تو گونگی آں۔۔۔؟
میں کی دسّاں کہ ابا جی
جدوں ماردے نے تے ویکھدے نئیں
کہ کتھے کتھے وجدی اے
بھانویں جُتّی اے، بھانویں تھپڑ اے
لکھیاں نوں کون مٹا سکدا
میں ایسے لئی کدی لکھدی نئیں
اوّل تے میرے کول پنسل نئیں
جے پنسل اے، تے سیائی نئیں
جے کوئی میرے کولوں پُچھدا اے
تے ایہو دسدی رہندی آں
"لکھیاں نوں کون مٹا سکدا
میں ایسے لئی کدی لکھدی نئیں"
حالانکہ اصلی گل اے وا
مینوں لکھنا لُکھنا آندا نئیں
میں پنجویں وچوں نسی سی
تے اج تک نسدی رہندی آں
اے جگ تے کوئی کسے دا نئیں
یا مینوں ای کوئی ملدا نئیں
میں کی دسّاں میں کی بولاں
میں شرموں شرمی بولدی نئیں
مینوں سارےلوکی پھُچدے آ
تو گونگی آں۔۔۔؟
میں کی دسّاں میں کی بولاں
میں شرموں شرمی بولدی نئیں
تے ڈر دی کج نئیں کہندی آں
میں ڈوب کے تر دی رہندی آں
میں مچھّیاں پھڑدی رہندی آں
مینوں میری امی کہندی اے
تو اے کی کردی رہندی آں
جے تینوں کوئی کم نئیں
تے ہانڈی دھر، نالے روٹی پا
میں جھڑکاں سن کے کمرے وچ
بہناں نال لڑدی رہندی آں
پر ابو کولوں ڈردی آں
تے ڈر دی کج نئیں کہندی آں
جدوں ابو گھر وچ ہندے نیں
مینوں سارے لوکی پُچھدے نیں
تو گونگی آں۔۔۔؟
میں کی دسّاں کہ ابا جی
جدوں ماردے نے تے ویکھدے نئیں
کہ کتھے کتھے وجدی اے
بھانویں جُتّی اے، بھانویں تھپڑ اے
لکھیاں نوں کون مٹا سکدا
میں ایسے لئی کدی لکھدی نئیں
اوّل تے میرے کول پنسل نئیں
جے پنسل اے، تے سیائی نئیں
جے کوئی میرے کولوں پُچھدا اے
تے ایہو دسدی رہندی آں
"لکھیاں نوں کون مٹا سکدا
میں ایسے لئی کدی لکھدی نئیں"
حالانکہ اصلی گل اے وا
مینوں لکھنا لُکھنا آندا نئیں
میں پنجویں وچوں نسی سی
تے اج تک نسدی رہندی آں
اے جگ تے کوئی کسے دا نئیں
یا مینوں ای کوئی ملدا نئیں
میں کی دسّاں میں کی بولاں
میں شرموں شرمی بولدی نئیں
مینوں سارےلوکی پھُچدے آ
تو گونگی آں۔۔۔؟
میں کی دسّاں میں کی بولاں
میں شرموں شرمی بولدی نئیں
تے ڈر دی کج نئیں کہندی آں