عبدالقیوم چوہدری
محفلین
میرے میلے ٹھیلے اجڑے نے
میرے گُت پراندے وگڑے نے
ھن کھیڈدے نہیں او ککلی نی
مینوں لُٹن دے اچ میرے
ذرا ویکھ سیانے 'جُٹ' گئے
جد پُڑ چکیاں دے ٹُٹ گئے
نہیں لبھدا ماہی درگاہواں
ہتھ چُکے تے منگیاں دعاواں
لکھ چُوریاں پائیاں کانواں
کِتے سڑ گئیاں ٹھنڈیاں چھانواں
مینوں لگدے میرے سُٹ گئے
جد پُڑ چکیاں دے ٹُٹ گئے
کجھ لبھدا نہیں وچ سجدے
کی کھٹنا وچ مسیتے
جے پائے نا کپڑے دھوتے
نہیں جھوٹھے رب نوں پھبدے
کئی عالم آئے تے مِٹ گئے
جد پُڑ چکیاں دے ٹُٹ گئے
راہ پدرے نہیں جاندے پار
لک بنھ لے ہمت نا ہار
لئی ساہ میں پھراں ادھار
مینوں لے چل پتنوں پار
میرے بوجھے سارے کُھٹ گئے
جد پُڑ چکیاں دے ٹُٹ گئے
گڈی کنک تے جم پیا تھور
ہوئیاں فصلاں تے پے گئے چور
میرے ویہڑے دے وچ راولؔ
پائے گدھاں نے آ کے ڈیرے
دسے اہناں نے مینوں مور
میرے لیکھ تے سارے مٹ گئے
جد پُڑ چکیاں دے ٹُٹ گئے
۔میرے گُت پراندے وگڑے نے
ھن کھیڈدے نہیں او ککلی نی
مینوں لُٹن دے اچ میرے
ذرا ویکھ سیانے 'جُٹ' گئے
جد پُڑ چکیاں دے ٹُٹ گئے
نہیں لبھدا ماہی درگاہواں
ہتھ چُکے تے منگیاں دعاواں
لکھ چُوریاں پائیاں کانواں
کِتے سڑ گئیاں ٹھنڈیاں چھانواں
مینوں لگدے میرے سُٹ گئے
جد پُڑ چکیاں دے ٹُٹ گئے
کجھ لبھدا نہیں وچ سجدے
کی کھٹنا وچ مسیتے
جے پائے نا کپڑے دھوتے
نہیں جھوٹھے رب نوں پھبدے
کئی عالم آئے تے مِٹ گئے
جد پُڑ چکیاں دے ٹُٹ گئے
راہ پدرے نہیں جاندے پار
لک بنھ لے ہمت نا ہار
لئی ساہ میں پھراں ادھار
مینوں لے چل پتنوں پار
میرے بوجھے سارے کُھٹ گئے
جد پُڑ چکیاں دے ٹُٹ گئے
گڈی کنک تے جم پیا تھور
ہوئیاں فصلاں تے پے گئے چور
میرے ویہڑے دے وچ راولؔ
پائے گدھاں نے آ کے ڈیرے
دسے اہناں نے مینوں مور
میرے لیکھ تے سارے مٹ گئے
جد پُڑ چکیاں دے ٹُٹ گئے
از راول راٹھ