زیرک دی پسندیدہ پنجابی، سرائیکی، پوٹھواری تے ہندکو شاعری

[زیرک]

چھاں سوندی اے، رُکھ نئیں سوندے
اَکھ لگدی اے، دُکھ نئیں سوندے
تجمل کلیم​

 

[زیرک]

دل دا شیشہ صاف تے نئیں نا
توں فِر کیتا معاف تے نئیں نا
توں کیوں ہجر سزاواں دیویں
تیرے ہتھ انصاف تے نئیں نا
پریاں ہر اک تھاں ہندیاں نیں
جھنگ دے وچ کوہ قاف تے نئیں نا
میرے لِیڑے رت بھرے نیں
تیرے ہتھ وی صاف تے نئیں نا
کٹھیاں جِین دی عادت پا کے
وَکھ ہونا انصاف تے نئیں نا

تجمل کلیم​

 

[زیرک]

پہلاں لہراں پی لینا واں
فیر دوپہراں پی لینا واں
آکڑ، چُپاں، نفرت، مِعنے
سبھے زہراں پی لینا واں
اوہدی اکھ دا چنڈیا ہویاں
دارُو پہراں پی لینا واں
سفراں وچ نئیں چیتے آندی
جِتھے ٹھہراں پی لینا واں

تجمل کلیم​

 

[زیرک]

ہتھِیں آپ پروئے اتھرُو
شعراں وانگر ہوئے اتھرو
اج فِر دل نوں چین نئیں نا
اج فِر لوئے لوئے اتھرو
جِنج مزدور دیہاڑی کردائے
اِنج پلکاں نے ڈھوئے اتھرو
پردہ داری اس توں سِکھو
جِنے ہس لکوئے اتھرو
یار کلیما سفنا کیہہ سی
سُتی اکھیں چوئے اتھرو

تجمل کلیم​

 

[زیرک]

صلو علی الحبیب
(سرائیکی انگ نعتیہ شاعری)

کُوڑا کٹھا کرنڑ والے لوکاں توں کیوں نفرت کراں
میں تاں اُسﷺ دا مننڑ آلاں
جیڑھا سِر تے
کُوڑا سٹنڑ والی بڈھڑی اماں کوں وی پیار کریندائے
جیڑھا اونکوں تھاں دھو ڈیندائے
جیڑھا اوندے کوتھرے ویڑھے وچوں آ کے بوکر ڈیندے
میں تاں اسﷺ دا مننڑ آلاں

ساحر رنگ پوری​

 

[زیرک]

سرائیکی انگ شاعری

تیڈا محراب تیڈا متھا ہاں
میں محبت دی نیل کتھا ہاں
عشق میڈا خمیر ہے ساحرؔ
میں محبت دے کانڑ لتھا ہاں

ساحر رنگ پوری​

 

[زیرک]

سوچیا کیہ تے ہویا کیہ
وڈھیا کیہ تے بویا کیہ
تیرے مِٹھے ہاسے اگے
کیہ مِشری تے کھویا کیہ
عاشق ہر تھاں عاشق ہُندا
جِیندا کیہ تے مویا کیہ
منزل دے لئی سوچی دا نئیں
کھوبا، ٹِبّہ، ٹویا کیہ
زہر دا منکا کڈھ دئیے تے
کیہڑا سپ، گڈویا کیہ

سرفراز انور صفی​

 

[زیرک]

جادو تیری چال دے اندر
جیویں سُر تے تال دے اندر
اوہو شوخی تیرے وچ اے
جو سی ہیر سیال دے اندر

سرفراز انور صفی​

 

[زیرک]

سجن باہجوں ساہ نئیں آؤندا
عشق علاوہ راہ نئیں آؤندا
ہجرا! ساڈے مگروں لہہ جا
تینوں کِدرے پھاہ نئیں آؤندا

سرفراز انور صفی​

 

[زیرک]

گل

چُپ دے منہ تے جندرا لا کے
گلاں کرئیے
پیار دیاں
اقرار دیا ں
عشقاں دے
اظہار دیاں

سرفراز انور صفی​

 

[زیرک]

ہونجی رکھ ایہہ گندی گرد گناہواں دی
جد تک بوہکر صحیح سلامت ساہواں دی​

 

[زیرک]

بول کے سچ گواہ نہیں لبھناں
نسّن دا وی راہ نہیں لبھناں
یار تے یار نے وارنی جِند
سینے دے وچ ساہ نہیں لبھناں​

 

[زیرک]

دھمی ویلے دا تارا جیونڑ چار ڈیہاڑے
چار ڈیہاڑے سارا جیونڑ، چار ڈیہاڑے
اشو لال فقیر​

 

[زیرک]

نین جلے جل کیری تھی گئے
لکھ سمندر سُکے
اساں اپنے اندروں ٹُردیں
جھر جنگل ونج لُکے
وت وی درد نہ مُکے
اشو لال فقیر​

 

[زیرک]

لَکھ کتاباں پڑھ کے وی
مسجد، مندر وَڑ کے وی
بندہ جے کر بندہ نیئں
دوزح اوندے جیئں

اشو لال فقیر​

 

[زیرک]

جیویں ہوندی اگ دی مٹی
میرے سر تے پگ دی مٹی
مینوں دبّن اوکھا ہوناں
کٹھی کر لو جگ دی مٹی

محمد صابر​

 

[زیرک]

تینوں اپنے دھیان اِچ رکھ کے
ویکھاں تیر کمان اِچ رکھ کے
گھر دا ماتم ویکھن آئیاں
پِنڈا قبرستان اِچ رکھ کے

محمد صابر​

 

[زیرک]

جتھوں تیک لیا سی میں
پھٹ پھٹیک لیا سی میں
میں وی مل سی ہجرت کیتی
بھاڑا ٹھیک لیا سی میں
تس دے آکھے لگا سا میں
سورج ڈیک لیا سی میں

محمد صابر​

 

[زیرک]

کھوٹ تے کلی ہو گئی اے
ہن تسلی ہو گئی اے
تاراں گھلّو مولے نوں
رانوں جھلی ہو گئی اے
ہن مدرسے درسوں بس
ساڈی ٹلی ہو گئی اے
چھیڑے منتاں ہو گئے نیں
آکڑ تلی ہو گئی اے

محمد صابر​

 

[زیرک]

جثے وچوں کسہ سی
میر ا ادھ بے وسہ سی
میں قیدی ساں کلے دا
میرا راکھا رسہ سی

محمد صابر​