شو کمار بٹالوی سائیں وے

[سید شہزاد ناصر]

سائیں وے! توں باغاں ورگا راز
گیتاں ورگے ُرکھ نے تیرے
پَتر جیویں ساز
سائیں وے! میں پھردی کلم کلّی
کوئی نہ چلّے نال میرے تے
لوکی آکھن جھلی
سائیں وے! میں لیراں لیراں چولا
ناں کوئی مینوں پاوندا تن تے
ناں میں اڑن کھٹولا
سائیں وے دل کیتے کی کی کھیکھن
کنداں وچوں اکھیاں لبھدا
جیہڑیاں تینوں ویکھن
سائیں وے! میں ڈھیر غماں دا ڈھواں
دل کردا میں بوہے اگے
کوکاں مار کے روواں
سائیں وے! میں اندروں اندر خالی
ناں کوئی باغ اے جثے اندر
ناں کوئی میرا مالی
سائیں وے! میں ہجر سرہانے پالا
کالک ملی منہ دے اتے
سینہ اندروں گالا
سائیں وے! میں گیت برہوں دا گاواں
جھاڑو پھیراں ویہڑے تیرے
یاداں چنڑدی جاواں
سائیں وے! میں لہو دی دھوڑ کھلاری
اپنا سایا لبھدی پھردی
میں حیرت دی ماری
سائیں وے! میں اکھیاں ریت بھرایاں
انھی ہو کے واجاں ماراں
سائیاں، سائیاں، سائیاں​

 

[شمشاد]

بہت و دیا۔ بہت ہی و دیا۔ جیوندے رہو تے ہس دے رہو۔

 

[عبدالقیوم چوہدری]

وا وا۔
ودھیا چوون شاہ جی۔