سیدہ شگفتہ
لائبریرین
۔
کلام = عبیر ابوذری
سخی سیٹھ
اِک دن اک وچاری مائی
وڈھے سیٹھ دی کوٹھی آئی
آکھن لگی کُڑی جوان ایں
میں آں بیوہ ، بُڈھڑی جان ایں
بھانڈے مانجاں کراں مجوری
روٹی دال نئیں ہوندی پُوری
کُڑی نوں بوئیوں کویں اٹھاواں
پیسہ دھیلا کتھوں لاواں
ڈُونگھیاں سوچاں ڈُبی ہوئی آں
غم دے کھوہبے کھبی ہوئی آں
مدد کر کے بھار ونڈاؤ
اجر ثواب خدا توں پاؤ
اللہ تہانوں ہور ودھاوے
کیتا دان نہ ورتھا جاوے
سیٹھ نے سنیاں دُ کھ دیاں گلاں
سینے وجیاں گجھیاں سلاں
ہنجو آگئے اکھاں اندر
جیوں چنگھاڑے ککھاں اندر
دکھڑے سن کے رہ نہ سکیا
ہوڑے ہوکے سہہ نہ سکیا
رب دے خوفوں کمیا ڈریا
لماں سارا ہوکا بھریا
اوسے ویلے چابی کڈھی
کھولی اک تجوری وڈھی
نوٹاں دے سَن تھئیاں تھبے
بھرے بھرائے خانے سبھے
سوچیا بلہہ تے انگل دَھر کے
عینک ذرا کواسی کر کے
ویکھیا ، جاچیا چار چوفیرا
کِھچیا فیر دراز وڈیرا
کر کے جگرا بھر مردانہ
کڈھ کے دِتا وڈا آنہ
اِک دن اک وچاری مائی
وڈھے سیٹھ دی کوٹھی آئی
آکھن لگی کُڑی جوان ایں
میں آں بیوہ ، بُڈھڑی جان ایں
بھانڈے مانجاں کراں مجوری
روٹی دال نئیں ہوندی پُوری
کُڑی نوں بوئیوں کویں اٹھاواں
پیسہ دھیلا کتھوں لاواں
ڈُونگھیاں سوچاں ڈُبی ہوئی آں
غم دے کھوہبے کھبی ہوئی آں
مدد کر کے بھار ونڈاؤ
اجر ثواب خدا توں پاؤ
اللہ تہانوں ہور ودھاوے
کیتا دان نہ ورتھا جاوے
سیٹھ نے سنیاں دُ کھ دیاں گلاں
سینے وجیاں گجھیاں سلاں
ہنجو آگئے اکھاں اندر
جیوں چنگھاڑے ککھاں اندر
دکھڑے سن کے رہ نہ سکیا
ہوڑے ہوکے سہہ نہ سکیا
رب دے خوفوں کمیا ڈریا
لماں سارا ہوکا بھریا
اوسے ویلے چابی کڈھی
کھولی اک تجوری وڈھی
نوٹاں دے سَن تھئیاں تھبے
بھرے بھرائے خانے سبھے
سوچیا بلہہ تے انگل دَھر کے
عینک ذرا کواسی کر کے
ویکھیا ، جاچیا چار چوفیرا
کِھچیا فیر دراز وڈیرا
کر کے جگرا بھر مردانہ
کڈھ کے دِتا وڈا آنہ
کلام = عبیر ابوذری